________________
૩૦૩ દેવસુંદરીહિપાયવંદિઆહિં વંદિઆય જસ્ટ તે સુવિક્રમા કમા, અપ્પણ નિડાલએહિ મંડણોણપગારએહિ, કેહિં કેહિ વિા અવંગતિલય પત્તલેહનામએપ્તિ ચિલ્લએહિં સંગઠં-ગાહિં, ભત્તિસન્નિવિટ્ટવંદણાગમાહિ હુતિ તે વંદિઆ પુણો પુણો || ૨૮નારાયઓ ||
તમહં જિણચંદે, અજિઅંજિઅમોહં . ધુયસવકિલેસ, પયઓ પણમામિા ૨૯ I નંદિઅયો (ચતુર્ભિઃ કલાપકમ્)
અર્થ - આકાશના અંતરાલે વિચરનારી, મનોહર હંસીની પેઠે ગમન કરનારી, પુષ્ટ કટીપ્રદેશ અને સ્તનવડે શોભાયમાન, સંપૂર્ણ (ખીલેલા) કમળના પત્ર જેવાં લોચન (નેત્રોવાળી મ્હોટા અને ગાઢ સ્તનના ભારવડે વિશેષે નમેલાં છે ગાત્ર (શરીર) જેનાં એવી; મણિ અને સુવર્ણની બનાવેલ વિશેષે શિથિલ (ઢીલી) મેખલા (કંદોરા) વડે શોભાયમાન છે કટીપ્રદેશ જેનો એવી, શ્રેષ્ઠ ઘુઘરીઓ, ઝાંઝર, સુંદર તિલક અને કંકણ (વલયવડે) વિશેષે સુશોભિત એવી પ્રીતિ કરનારું, ચતુરજનના મનને હરણ કરનારું અને સુંદર છે દર્શન (દેખાવ-રૂ૫) જેનું એવી; અલંકારો અથવા શરીરના કિરણોનો સમૂહ છે જેને એવી, આભૂષણની રચનાના પ્રકારો વડે તે વળી કેવા કેવા પ્રકાર વડે ? દેદીપ્યમાન
