Aptavani 13 U

SR No.: 008839
Original Sutra Author: N/A
Author: Dada Bhagwan
Publisher: Dada Bhagwan Foundation
Publication Year: 2002
Total Pages: 258
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Akram Vigyan
File Size: 71 KB

Page 231

હું, બાવો, મંગળદાસ
૩૮૭
૩૮૬
આપ્તવાણી-૧૩ (ઉતરાર્ધ) તો ય તમારામાં શક્તિ છે. શક્તિ કાઢીને જતાં હોય તો શું ખોટું ? વઢીએ તો સામો થાય ને આપણને વઢે, આપણને ઉલ્ટો ઠપકો આપે !
પ્રશ્નકર્તા: હાજરજવાબી બહુ છે.
દાદાશ્રી : “મા-બાપ વગરનાં છો તમે તો. અમે મા-બાપવાળા છીએ.” એવો રોફ મારે. ‘તમારે બાપ નહીં, મા નહીં, એમ કહે તો શું બોલીએ આપણે પછી ? એના કરતાં આબરૂ જ ના ખોલીએ. તું બહુ ડાહ્યો છે. જરાક કડક બોલીએ તો સામો થઈ જાય. એની ટેવ એવી છે, બાવાની. આ અવતારમાં ખરા ફાવી ગયા નહીં ? તમને લાગે છે એવું ? અનંત અવતારનું સરવૈયું વળી ગયું !
સર્વ શાસ્ત્રોનો સાર આટલામાં !
દાદાશ્રી : પણ કોને ભૂલાય એવું નથી ? ‘હું'ને નહીં, ‘બાવો’ ઉપકાર ભૂલે નહીં ને પેલો નિમિત્ત બન્યો તે ય બાવો. બેઉ બાવા. વાત સાંભળી એટલે માની લીધું આપણા બાવાએ કે આપણે જ્ઞાનીને ખોળી કાઢો.
અમે તો ‘હું, બાવો ને મંગળદાસ’ એટલું સમજી જઈએ. એમાં બધું ય શાસ્ત્ર આવી ગયું. મંગળદાસ એ બહારનું સ્વરૂપ, બાવો એટલે અંદરનું સ્વરૂપ અને હું એ આત્મા છે. મંગળદાસ નામ, બાવો પ્રતિષ્ઠિત આત્મા, અને હું એટલે મૂળ આત્મા !
બાવો જ અક્ષર પુરુષોત્તમ કહેવાય, મૂળ પુરુષોત્તમ નહીં. મૂળ પુરુષોત્તમ એ પૂર્ણ સ્વરૂપમાં જ હોય.
પ્રશ્નકર્તા : ક્ષર, અક્ષર અને અનાર... એ આપે કહેલું.
દાદાશ્રી : એ ક્ષર એ છે કે આ ચંદુભાઈ અને અક્ષર એ અમુકથી અમુક સુધી, બાકી બધી બાબતમાં, બાવો. ‘હું’ એ પૂર્ણ સ્વરૂપ !
બ્રહ્મ, બ્રહ્મા, ભ્રમિત.....
બાવો કોણ તે સમજી ગયાને ? બાવાની જોડે બધો વ્યવહાર રાખવાની જરૂર નથીને ! એટલા માટે નિકાલ કરી નાખો, નહીં તો પાછો એ દાવો માંડે. આપણે અહીં રહેવું પડે છ મહિના સુધી. કોર્ટમાં પાછાં વકીલ ખોળવા પડે. એના કરતાં તો આપણે હંઅ ખસી જા, બા. સમભાવે નિકાલ !
પછી આ બાવાએ શું કર્યું ? બીજા બાવાઓને ખેતર આપ્યું આ બાવાના નામથી. એમાં પારો નહીં ચઢી જાયને ? બાવો એ બાવો. હવે પારો કેમનો ચઢે ? નામ બાવાનું. આપણે કશું લેવા-દેવા નહીં.
પછી છોકરા ય બાવાના. આમચે લડકે ! અલ્યા મુઆ, બીજું આમચે કંઈથી, બાવાના છોકરાં. તુમએ ને આમચે, તુમચે ને આમચે, વગર કામનું !
પછી કોઈ પૂછે તો અમે આ દેશના છીએ, ભઈ. એ દેશનો વાવટો તો આપણે રાખવો જ પડે. પણ બાવો રાખે ને આપણે જાણીએ, અને બાવો દેશના લોકોની જોડે વાતો કરે તો આપણે જાણ્યા કરીએ.
પ્રશ્નકર્તા : આપણા દેશના લોકો અહીં હતા, તો અમે જ્ઞાન પામ્યાં બધાં. એટલે એ તો ઉપકાર ભૂલાય એવું જ નથી.
પોતે જ ભગવાન છે, એટલે પોતે બ્રહ્મ જ છે અને પોતે બ્રહ્મા થયો છે. શી રીતે બ્રહ્મા થયો ? રાતે સાડા દસ વાગ્યા એટલે ઘરનાં બધા કહેશે, ‘હવે સૂઈ જાવ.” એટલે તમે સુવા ગયા અંદર તમારી રૂમમાં દોઢ કલાક પછી કોઈએ પૂછયું ‘કેમ હજુ પાસા ફેરવ્યા કરો છો ?” ત્યારે તમે શું કરતો હો તે ઘડીએ ? પાસા ફેરવતા હો તે ઘડીએ શું ધંધો માંડ્યો હશે ? લે, સાડા દસ વાગે બધાએ સૂઈ જવાનું કહ્યું, બધાએ લીલો વાવટો ધર્યો કે સૂઈ જાવ હવે અને કોઈના તરફની ફરીયાદ નથી ને વાંધો નથી તો પછી હવે સૂઈ જવામાં શું વાંધો હતો ? ત્યારે કહે, “ના, બ્રહ્મા થયો ઓઢીને, યોજના કરવા માંડે. સવારમાં આમ કરી નાખું, પરમ દહાડે આમ કરીશું, તેમ કરીશું.” એટલે યોજના ઘડવા માંડી.
યોજના ઘડે એટલે બ્રહ્મ હતો, તેનો થયો બ્રહ્મા અને એ યોજનાઓ જ્યારે અમલમાં આવે ત્યારે ભ્રમિત થઈ જાય. પછી કહેશે, ‘હું ચંદુભાઈ, હું આનો સાળો થઉં, આનો મામો થઉં.’ એ ભ્રમિત થઈ ગયો ! એનો એ