Page Text
________________
આપ્તવાણી-૧
૧૮૯
૧૯૦
આપ્તવાણી-૧
યુપોઈન્ટ ઉપર સંપૂર્ણ રાગ ઉત્પન્ન થઈ ગયો તે દૃષ્ટિરાગ છે. તે દૃષ્ટિરાગ ક્યારેય પણ ના જાય. અનંત અવતારની ભટકણ પછી જ્યારે જ્ઞાની પુરુષ ભેગા થાય ત્યારે તેનો દૃષ્ટિરાગરૂપી રોગ અપસેટ થાય.
દૃષ્ટિરાગીને આત્મા ઉપર આવરણ આવેલું હોય. સંસારના રાગ&ષ જાય પણ દૃષ્ટિરાગ ના જાય, એના ઉપાય નથી. આ અવતાર અને અનંત અવતાર મરે તોય આ રોગ જતો નથી, મટતો જ નથી.
દૃષ્ટિરાગનાં લક્ષણો શું ? વીતરાગતાનું એક પણ લક્ષણ નહીં તે. જેને દૃષ્ટિરાગ હોય તેને અમારી વાત ના સમજાય. બાકી ગમે તેવો અભણ હોય તો પણ તેને અમારી વાત સમજાય.
દૃષ્ટિરાગ તો રાગનો રાગ છે. એને તો મૂળથી જ કાઢી નાખે, તો જ સત્ય સમજાય.
વેરભાવ
પ્રશ્નકર્તા : જો સાપ કરડવા આવે તો આપણે તેને નહીં મારવો ?
દાદાશ્રી : પણ આપણે જ પાછળ હટી જાવને ! આ ટ્રેન સામેથી આવતી હોય તો શું કરો ? તેમ ખસી જવાનું.
સાપ તો પંચેન્દ્રિય જીવ છે. તેને જો મારેને તો એ વેર બાંધે. તેને ખ્યાલમાં આવે કે મને વગર ગુનાએ મારે છે. પાછો આવતે ભવે તે આપણને જ મારે.
વેરથી જ આખું જગત ઊભું છે ને ! અરે, આ કીડીનેય એમ થાય કે મારી પાસે શક્તિ હોત તો તને જ સતાવત. આ માંકણ પણ બત્તી કરીએ કે ત્રાસ પામે અને નાસી જાય, ભય પામે મૂઓ, કે મને મારી નાખશે. સાથે સાથે એને એટલુંય હોય કે મારો ખોરાક છે તે ખાઉં છું, તેમાં મને શા માટે મારે છે ? એ તો લોહી પીએ તેય એના ઋણાનુબંધનું.
બે પ્રકારનાં બંધન. એક વેરભાવનું અને બીજું પ્રેમભાવનું. પ્રેમભાવમાં પૂજ્યભાવ હોય. આ જગત વેરથી જ બંધાયું છે ! સ્નેહ એ
તો ચીકાશ સ્વભાવનો છે, તે સૂકાઈ જાય, પણ વેર ના જાય. દિન દિન વધતાં જાય.
સંસારસાગર સ્પંદનો સંસારસાગર તે પરમાણુઓનો સાગર છે. એમાં સ્પંદન ઊભાં થાય છે ત્યાં મોજાં ઊપજે છે અને તે મોજાં પાછાં બીજાંને ટકરાય છે, તેથી પાછાં બીજાંને ય સ્પંદન ઊભાં થાય છે અને પછી તોફાન શરૂ થાય છે. આ બધું પરમાણુઓથી જ ઉપજે છે. આત્મા તેમાં તન્મયાકાર થાય તો જોશમાં સ્પંદન શરૂ થાય.
આ જગતમાં પણ સાગર જેવું જ છે. એક સ્પંદન ઉછાળ્યું તો સામે કેટલાંય સ્પંદન ઉછળે. આખું જગત પડઘાથી જ ઉત્પન્ન થયું છે. બધી જ જાતના બધા જ પડઘા સાચા છે અને તાલબદ્ધ સંભળાય છે.
વાવ હોય અને તેમાં માં નાખીને તું જોરથી બૂમ પાડે, કે “તું ચોર છે.’ તો વાવ સામેથી શું જવાબ આપે ? ‘તું ચોર છે.' તું કહે કે, ‘તું રાજા છે’, તો વાવ પણ કહે કે તું રાજા છે” અને “તું મહારાજા છે” એમ કહે, તો વાવ “તું મહારાજા છે” એમ સામો જવાબ આપે ! તેમ આ જગત વાવ સ્વરૂપ છે. તું જેવા પડઘા નાખીશ તેવો સામો જવાબ મળશે. એક્શન એન્ડ રિએક્શન આર ઈક્વલ એન્ડ ઓપોઝીટ’ એવો નિયમ છે. માટે તને જેવું ફાવતું હોય તેવો પડઘો નાખજે. સામાને ચોર કહીશ તો તારેય ‘તું ચોર’ છે એમ સાંભળવું પડશે અને “રાજા છે” એમ સામાને કહીશ તો તને “રાજા છે” એમ સાંભળવા મળશે. અમે તો તને પરિણામ બતાવ્યાં, પણ સ્પંદન નાખવા તારા હાથની વાત છે. માટે તેને અનુકૂળ આવે તેવો પડઘો નાખજે.
આપણે ઢેખાળો ના નાખીએ તો આપણામાં અંદન ના ઊઠે અને સામેનામાંય મોજાં ના ઊઠે ને આપણને કંઈ જ અસર ના કરે. પણ શું થાય ? બધા જ સ્પંદન કરે જ છે. કો'ક નાનું તો કો'ક મોટું સ્પંદન કરે છે. કો'ક કાંકરી નાખે તો કો'ક ઢેખાળો નાખે. ઉપરથી પાછું સ્પંદન સાથે અજ્ઞાન છે તેથી ઘણી જ ફસામણ. જ્ઞાન હોય ને પછી સ્પંદન થાય તો
| SR No. | 008824 |
| Book Title | Aptavani 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dada Bhagwan |
| Publisher | Mahavideh Foundation |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 129 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati & Akram Vigyan |
| File Size | 48 KB |