________________
હું લખાવું એ બધી ચીજ વસ્તુઓ બજારમાંથી લઇ લેજો. શ્રીકાંત બેઠા હતા, તેની બહાર હાડકાંનો વરસાદ પડવા મંતર તો નાનો અમથો છે. અમાસની રાતે, બરાબર બાર લાગ્યો. ચારે બાજુ રુધીરની છોળો ઊડવા લાગી. ડાકીનીઓ. વાગે, અહીંના સ્મશાનમાં પહોંચી જજો, હું બતાવું એ રીતે ને શાકીનીઓના હોંકારા, પડકારાને ડાકલા વાગવા લાગ્યા. બધી વ્યવસ્થા કરી ને, પછી મંતર ભણવા માંડજો. ભડકામણને કાચા પોચો હોય, તો હૃદય જ બંધ પડી જાય, બીવરામણ ઝાઝી થશે. હીને નાસવા માંડશો તો તમારું એવી ભયાનક પરિસ્થિતિ ઉભી થઇ ગઇ. પણ શ્રીકાંત કાચા મડદું જ ત્યાં પડશે. નહિ નાસો, મક્કમ રહેશો, તો એક દિલનો માણસ નહોતો, વજહૃદયી અને દ્રઢનિશ્ચયી એ કલાક પછી. “માગ, માગ, માગે તે આપું' એવો અવાજ તમે માણસની નજર, પ્રાપ્ત થનારી સિદ્ધિ ઉપર હતી. એણે એ સાંભળશો. પણ એ અવાજ સાંભળો કે તરત જ માગશો બધા તોફાનની કશી પરવા કરી નહિ. જરા પણ ગભરાયા નહિ, એને કહેજો કે રૂબરૂ હાજર થાય નહિ, દર્શન ના વિના એણે મંત્રોચ્ચાર અને ઘીનો હોમ ચાલુ જ રાખ્યો. આપે, ત્યાં સુધી માગીશ નહિ. ઉજળાં ધોળાં લુગડામાં, અડધા કલાકમાં તો તોફાને માઝા મૂકી દીધી, એક તરફથી માણસના આકારે, એ હાજર થશે. એંધાણી એ, કે ત્યારે ત્યાં વિકરાળ પાડાઓ ધસી આવતા દેખાયા. બીજી તરફથી સંખ્યા દેવતા પ્રગટાવ્યો હશે, એના અજવાળામાં એનો પડછાયો બંધ સર્પના ફૂંફાડા સંભળાવવા લાગ્યા. સિંહની ગર્જનાઓ પડશે નહિ. બસ, પગ ધરતીથી દોઢ વેત ઉચા હોય ને પડછાયો સંભળાવવા લાગી. પ્રકૃતિએ તાંડવ મચાવ્યું હોય, એવા ના પડતો હોય, તો સમજી લેજો, કે એ પોતે હાજરાહજુર મૃત્યુનાદોની પરંપરા શ્રીકાંતના કર્ણપટલને ભેદવા લાગી, છે, પછી માગી લેજો.' શ્રીકાંતે ખીસ્સામાંથી ડાયરી અને પણ એ ડર્યો નહિ, ડગ્યો નહિ. ફાઉન્ટન પેન કાઢચાં. અને બોલ્યા: ‘લખાવો. ચીજ વસ્તુનાં વાઈ વા તયામિ' એવો સંકલ્પ નામ લખાવો.”
કરીને આવેલા એ બહાદુર માણસે, જરા પણ થડક્યા વિના, પણ શ્રીકાંતભાઇ, મારું માનો, એમાં જીવનું જોખમ મંત્રોચ્ચારની ક્રિયા, પૂર્ણ સ્વસ્થ અને એકાગ્ર રહીને ચાલુ જ છે. વળી તમારા જેવા ઉજળીયાત વરણનું આ કામ પણ નહિ. રાખી. મિનિટ પસાર થઇ, હાડકાંઓનો ઢગલો અદ્રશ્ય જવા દ્યો, વાત પડતી મૂકો. ભગતે ફરીથી શ્રીકાંતને વિનંતી થવા લાગ્યો. ધીરથી છંટાએલી ભૂમિનો મૂળ રંગ પાછો કરી, પણ ભવિષ્યકથન કરવાની શક્તિમાં શ્રીકાંતનું દિલ પ્રગટ થયો. હાકોટા બંધ થયા, ડરામણું વાતાવરણ બદલાયું. એવું તો ચોંટી ગયું હતું, મધમાં માખી ચોટે તેમ ! એમણે એને બદલે હવામાંથી અત્તરની ખુબુ આવવા લાગી. દૂર પોતાની જીદ ના છોડી. ભગતે પછી, તેમને ખરીદી લાવવાની દુરથી, ઘંટ વાગતો હોય તેવો અવાજ આવવા લાગ્યો. વસ્તુઓનું લીસ્ટ કરાવ્યું. એની વિધિ સમજાવી. પછી શ્રીકાંતના સંગીતના સંખ્યાબંધ વાજિંત્રો ચારે તરફ વાગવા લાગ્યાં. કાન પાસે પોતાનું મોટું લાવીને એક મંત્ર એમણે શ્રીકાંતના
બરાબર એક કલાકની મુદત પૂરી થતાં જ, ઉકા કાનમાં સંભળાવ્યો. ‘આ તો બધું બહુ સહેલું કામ છે.' શ્રીકાંત ભગતે કહ્યું હતું તેમ, પાછળની દિશામાંથી, આકાશમાંથી હર્ષથી બોલી ઉઠ્યો. જવાબમાં ભગત ફરીથી હસ્યા. આવતો હોય તેવો, મધુર પણ પ્રતાપી અવાજ આવ્યો. અમાવસ્યાની અંધારી રાત્રે શ્રીકાંત સ્મશાનમાં પહોંચી ગયો.
માગ, માગ, માગે તે આપું.” ભગત પાસેથી મળેલી સૂચના અનુસારની બધી ચીજો તેઓ
મારી સામે હાજર થા' શ્રીકાંતે હવે સિંહની જેમ સાથે લાવ્યા હતા. લાકડાંનો ઢગલો કરી, તેમાં અગ્નિ પેટાવ્યો.
ગર્જના કરી.” અને તેમાં ઘી હોમતાં મંત્રોચ્ચાર એમણે શરૂ કર્યો.
“હાજર થવાનું શું કામ છે ? જોઇએ તે માગી લો’ દસ જ મિનિટમાં, ભયંકર ચિચિયારીઓ સંભળાવા
જવાબ આવ્યો.' લાગી. ચિત્રવિચિત્ર અવાજો આવવા લાગ્યા. જે કુંડાળું વાળીને
‘પ્રત્યક્ષ થા, હાજરાહજુર મારી સામે આવીને ઉભો
૧૫૧
(સ્વ.) અરવિંદકુમાર મણિલાલ ઝવેરી (પાટણ-પાયધુની)
હસ્તે કાર્તિક અરવિંદકુમાર ઝવેરી