Tirthyatranu Viman

SR No.: 008678
Original Sutra Author: N/A
Author: Buddhisagar
Publisher: Adhyatma Gyan Prasarak Mandal
Total Pages: 66
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Tithi
File Size: 4 MB

Page 45

૪૦
તીયાત્રાનું વિમાન.
સમજવામાં આવશે કે શ્રુતજ્ઞાનરૂપ તીર્થવિના કદી જૈન શાસન ચાલવાતુ નથી. શ્રુત જ્ઞાનની અલીહારી છે. સાધુઓ અને સાધ્વીઓને જે શ્રુતજ્ઞાન ભણાવે છે, ભણતાં તન, મન અને ધનથી જેએ મદદ કરે છે, તે શ્રુતજ્ઞાનરૂપ તીર્થની યાત્રા કરનારા સમજવા. જે શ્રાવકા અને જે શ્રાવિકાઓ પ્રતિદ્દિન કઈપણુ જૈન સિદ્ધાંતાના અભ્યાસ કરતા નથી, તેઓના જન્મ થયો તે શું ? અને ન થયા તે પણ શું ? આપણા સાધુઓએ અને સાધ્વીઓએ શ્રાવક અને શ્રાવિકાઓને ભણાવવાને રીવાજ છેડવા માંડયા છે. પણ જૈનશાળાઆ માટે પાત્ર વા અપાત્ર ગોખણપટીયા માસ્તર રખાવવા અને પેાતે શ્રાવકાને ભણાવવા માટે ઉદ્યમ ન કરવા, આ કઈ જૈનાની સનાતન રીત નથી. હાલમાં ઈંગ્લીશ વિદ્યા વગેરેના અભ્યાસમાં નવીન યુવાન શ્રાવક પુત્રો તથા પુત્રીઓ પ્રવૃત્તિ કરે છે, તેથી તેઓને ભણાવવાની શૈલી કઢગી થઈ પડી છે. સાધ્વીએ ફક્ત જાની રીત પ્રમાણે, તેપણ થાડી મહેનતમાં ઘણા બાધ ન થાય તેવી પદ્ધતિએ શ્રાવિકાઓને અભ્યાસ કરાવે છે, તેથી શ્રાવિકાઓની તર્કશક્તિ તથા ચારિત્રશક્તિ ખરાખર ખીલી શકતી નથી; માટે નવા અનુભવ લઈ ધાર્મિક શિક્ષણની પદ્ધતિ ચલાવવાની આવશ્યકતા છે. જો સાધુએ અને સાધ્વીએ ભણાવવાની પદ્ધતિ છેડી દેશે તે, શ્રાવકો તથા શ્રાવિકાઓની સાધુવર્ગ પ્રતિ પ્રીતિભાવના તથા ભક્તિભાવના ઓછી થશે અને તેથી નવા સાધુઓ તથા સાધ્વીઓ થઈ શકશે નહિ, અને તેથી સાધુ અને સાધ્વી તીર્થની ન્યૂનતા થવાના પ્રસ`ગ આવશે. હાલના વખતમાં ગોખણપટિયા જ્ઞાન અને હૃદયના ભાવજ્ઞાન વિનાની ઉપર ઉપરથી અન્ધશ્રદ્ધાથી કરવામાં આવતી ક્રિયાઓ થકી જૈનેાની ઉન્નતિ થવાની નથી. જ્ઞાન અને ક્રિયામાં સુધારા કરવાની જરૂર છે અને તે શ્રુતજ્ઞાનના પૂર્ણ અભ્યાસી થયા વિના સમજાશે નહિ. હવે શ્રાવકા અને શ્રાવિકાઓને સ્વાર્થને લીધે વ્યાવહારિક વિદ્યા ભણવાના પ્રેમ થયા છે. જો તે ખરેખર ભણશે તો તેઓની સ્થિતિ, વ્યવહારમાં ઉચ્ચ રહેશે અને જો તે નહિ ભણે તે બીજી કામેાની સેવાચાકરી કરી પેટ ભરવાની શૂદ્ર દશા પ્રાપ્ત કરીશકશે.