________________
॥ २९२॥ ॥ २९३ ॥ ॥ २९४ ॥ ॥ २९५॥
यदैतस्व तडागस्य, शोभामैक्षेऽहमद्भुताम् । तदानीं चक्रवाकानां, मियः स्नेहमनल्पकम् विलोक्य मामके चित्ते, विस्मिते व्यस्फुरन्स्वपम् । वितर्का विविधाश्चित्रा-अगम्या कतिचिन्नवाः जन्मन्यस्मिन्नानुभूता, कल्पना काऽपि चेतसि । समुद्भूताऽद्भुताकाले, मत्कर्मजनिता तदा तद्विचारनिमनायाः, पूर्वजन्मस्मृतिर्मम । साक्षाद् बभूव तत्कालं, मूळ प्राप्ता च वेगतः अचेतनशरीरेव, भपीठे पतिता क्षणात् । लुलोठ वेदना ऽहं, विनष्टदैहिकस्मृतिः यदाहं चेतना प्राप्ता, तदा मे चक्षुषोर्ममौ । अश्रुधारा न चित्तश्च भृशं विह्वलतामगात् लब्धसंज्ञा मिलन्नेत्रा, क्षणं वाग्वैभवोज्झिता । विलपन्ती विमूढात्मा, हदि पूर्णितलोचना तस्मिन्नवसरे सद्यः, सखी मे प्रियकारिणी । पद्मपत्रपुटं कृत्वा, जलमानीय शीतलम् सिपेच पीडया , हृदयं चेक्षणद्वयम् । मद्भक्तितत्परा ह्यासीत्, मदीयहितमानिनी समुत्थाय ततोऽदूरे, कदलीमण्डपस्थिताम् । नीलोत्पलसमां कृष्णां, गत्वा धीलामुपाविशम् पश्चात्सा मे सखी शुद्ध-हृदया दुःखमागिनी । स्वसः ! किं जायते दुःखं, बृहीति पृच्छतिस्म माम् भ्रान्तचित्ता कथं जाता, श्रान्ताऽसि वाऽध्वखेदतः । सरवादशतः पीडा, संजातेयं वद स्फुटम् अश्रूण्यमार्जयत्सा तु, अमान्ति मम नेत्रयोः । अतिप्रेम्णा विमुश्चन्ती, चारधारा स्वचक्षुषः भगिनि ! ते कथं मूर्छा, समायाताऽति दुःखदा। यज्जानासि वद त्वं मां, तदुपायं करोम्यहम्
॥ २९७॥ ॥ २९८॥ ॥ २९९ ॥ ॥ २० ॥ ॥२०१॥ ॥ २०२॥ ॥ ३०३ ॥ ॥३०४॥
XXXXXXXXXXXXXXSEXKESREE
For Private And Personale Only
