________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
तृतीय श्रीसंभवजिन स्तवनं.
५६९
ते उपचारी अल्पकाली अने मान्यतारूप छे, माटे जे निःकर्मा
अविनाशी शिव
पणे सर्वस्वरूप प्राग्भार, ते निरुपचरित, कहिएं ॥ २ ॥ इति द्वितीय गाथायें | उपादान आतम सहीरे, पुष्टावन देव ॥जिना उपादान कारणपणे रे. प्रगट करे प्रभु सेव ॥जि० ॥३॥
अर्थ :-- हवे आत्मनिष्पत्तिविषे तो उपादान कारण मूल छे, तोपण निमित्त कारण विशेष है, ते देखावे छे. जे कारण तेज कार्यपणे अमेदं परिणमे ते उपादान कारण जागावं, अने जे कर्त्ताना व्यापारे कार्यने निपजाववानुं सहकारी थाय, तेने निमित्तकारण कहियें. ए निमित्तकारण ते कार्ययी भिन्न होय. इहां कोई पृछे जे उपादान कारणमां तवा निमित्तकारणमा जे कारण धर्म छे, ते वस्तुमां छतो पर्याय छे के अछतो उपजे हे ? तेने उत्तर कहे छे. जो कारण पर्याय वस्तुव होय तो सिद्ध भगवान्मां पण उपदान कारण पाम्यो जोइयें ? तेतो नथी देखातं, केम जे सिद्धमां कारणपणं होय तो कांहीं कार्यपण निपजायुं जोइयें ते कार्य तो संपूर्ण निपनुं छे. तथा निगोदावस्थाविषे पण उपादान कारण मानवुं पड़े, ते पण संभवसुं नयी, केम जे निगोदावस्यामां उपाशन कारण मानियें, तो आत्मसिद्धिरूप कार्य पण थवं जोइयें. ते केम ? जे कारण, ते नियमा कार्य करे, अने कारणकाल, कार्यकाल, ते नियमा अभेद छे, ते विशेषावश्यकमां मतिज्ञानाधिकारी जोइ लेजो. तेमाटे कारणपर्याय ते उत्पन्न छे, ते कार्य संपूर्ण थये कारणतानो अभाव छे, अने जेनी सादि होय तेनोज अंत थाय, माटे कारणपर्याय ते सादि सांन छे, इहां कोई कहे
72
२३
For Private And Personal Use Only
.
