Patrasadupadesh Part 2

SR No.: 008630
Original Sutra Author: N/A
Author: Buddhisagar
Publisher: Adhyatma Gyan Prasarak Mandal
Publication Year: 1923
Total Pages: 568
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Spiritual
File Size: 7 MB

Page 98

૭૫ વૈરાગ્ય આદિ સાધનની જરૂર રહેતી નથી અને તે સાધનો થાય છે તે પશ્ચાત્ તે સંઘવ્યવહાર દષ્ટિએ અન્યના ઉપકારાર્થ થાય છે. હજી હને એક વાર આત્માનંદરસની ખુમારી પ્રગટી નથી. આત્માનંદની ખુમારી પ્રગટતાં પશ્ચાત સ્પર્શેન્દ્રિય આદિ ઈન્દ્રિયો દ્વારા રસ લેવાની ઈચ્છા રહેતી નથી અને કદાપિ પ્રાર
બ્ધ કર્મોથી ભોગમાં પ્રવૃત્તિ થાય છે તે તેમાં રસબુદ્ધિ હોતી નથી. તેમાં ફક્ત વેઠની પેઠે પ્રવૃત્તિ થાય છે પ્રથમ વૈરાગ્યદામાં વિષ વિષ સમાન લાગે છે પશ્ચાત્ જ્ઞાનદશા પ્રગટતાં વિષયમાં વિષાણુની વૃત્તિ વા અમૃતપણાની વૃત્તિ રહેતી નથી પશ્ચાત્ જે કંઈ બાહ્ય પ્રવૃત્તિ થાય છે તે ઔદયિકમાં નિર્લેપ પણે થાય છે તેથી આત્મા નિર્લેપ રહે છે. વિષયમાં ઈન્દ્રિયની પ્રવૃત્તિ સમભાવે થાય અને આમેપગથી આત્મરસ પ્રગટતે રહે એવી દશાવાળા આત્માને ગુરૂના આલંબનની જરૂર રહેતી નથી. અપવિ આ મા જે ગુરૂને સંગ ત્યજે છે તે તેની સ્વછંદતાથી તેને મેહ ઘેરી લે છે. હારા મનની વિકલતા થવાને પ્રસંગ હું સ્વછંદતાએ ઉભો કર્યો છે તેથી હવે ઘરમાં વા વનમાં ચેન નહિ પડતાં ગાંડા જેવી દશા પ્રગટતાં આત્મશુદ્ધિના ઉપગથી ભ્રષ્ટ થવાને પ્રસંગ સંભવે એવું અનુમાન થાય છે માટે ચેત રહેજે. હુને એવું લાગે તે મળી જજે કે જેથી વિકળતા ટળે. હવે મારા પર શ્રદ્ધા પ્રેમ છે પણ તે પરિપૂર્ણ નથી તેથી મારી આજ્ઞા પ્રમાણે વર્તવામાં ખામી રાખે છે અને સ્વચ્છંદી બની સ્વામીનુભવ થયા વિના સ્વેચ્છાએ વર્તવાથી લાભ નથી પરંતુ ઉલટી ઘણી હાનિ છે. હજી તું ચેતેતે ચેતવાને અવસર છે. સંવત ૧૯૬૪ ની સાલમાં પાદ્રામાં વકીલ. મેહનલાલ હિમચંદના દેખતાં દીક્ષાની ના પાડી છે. દેવેન્દ્રસાગરે હને દીક્ષા આપવાને પ્રસંગ સં. ૧૯૭૩ માં ઉભે કર્યો હતે પણ મારા વિચાર વિરૂદ્ધ હતે. હારા મનમાંથી મેહને દૂર કર. વાસનાઓને સાથે લઈ વનમાં ડુંગરમાં જવાની શું? જે હવે તું નહિ ચેતેતે બાજી હાથમાંથી જશે. કેઈ પણ જ્ઞાની ગુરૂપર પૂર્ણ શ્રદ્ધા પૂર્ણ પ્રેમ મૂકીને કેઈ ભક્ત અન્ય મા