________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૧૮૩
થકી ભિન્ન શરીરમાં વ્યાપક આત્મા અલગ છે એમ જાણી તેનું સ્મરણ મનન કરવું, અને વિકલ્પ સંક૯૫ રહિત થઈ તેના સ્વરૂપમાં લીન થવું, એ ઉત્તમ માર્ગ એટલે પામી શકાય તેટલે પામવા પ્રયત્ન કરે એ ઉપગનું લક્ષણ છે. એમ તે કહી શકાય કે જેનાં કારણે મળે તે આત્મા બની જાય છે, માટે આત્માનું કલ્યાણ જેમ થાય તેવાં કારણે સેવવા યોગ્ય છે. દુનિયાના છળ પ્રપંચમાં પતિત થવું એ મેહાંધતાનું લક્ષણ છે. વ્યવહાર અને નિશ્ચય નય એમ બે નય જેમ આત્માનું કલ્યાણ થાય તેમ સેવવા યોગ્ય છે. જ્યાં સુધી સાધ્યને પમાયું નથી ત્યાં સુધી સાધનને મકવું નહિં પુદગલના ક્ષણિક સુખમાં રાચી માચી રહેવું નહિ અને નિત્ય આત્માનું સુખ પામવા પ્રયત્ન સતત કરે. જે જે આંખે દેખાય છે તે ક્ષણિક છે. અનિત્ય છે એમ નિદિધ્યાસન થવું જોઈએ, આંખને વિષય પુદ્ગલ દશ્ય છે. રક્ત, પિત્ત, નીલ, ફુલ, કૃષ્ણ, એ પુદગલના પર્યાય છે. તેને દેખી તેમાં રાચવું નહિ અને તેને મનથકી તે પિતાના એજ નહિં એમ નિશ્ચય પૂર્વક જાણવું જોઈએ. જેમ ધાવમાતા બાળને રમાડે છે પણ તેને પિતાને-હદયથી માનતી નથી તેમ આપણી ખરી નિશ્ચય પૂર્વક વર્તણુક થવી જોઈએ અને આત્માને દુઃખમાંથી છોડાવવા સારૂ એટલે પ્રયત્ન કરીએ તેટલે એ છે છે. પૂર્વ મહર્ષિઓએ આત્માની શાંતિને સારૂ જે જે પ્રયત્ન કર્યા છે તેની જરા પણ વાનગી પામીએ તે ધન્ય ધન્ય અવતાર ગણુય. આ વિષમ કાળ છે. આયુષ્ય જલતરંગવત્ અસ્થિર છે. કુટુંબની જાળ-જીવરૂપી માછલા ઉપર પથરાણી છે, દિવસ અને રાત્રીએ બે આયુષ્ય જળ ખુટાડે છે, જરા રાક્ષસી સામી છે, ક્રોધાદિ હજી જેવાને તેવા છે, શરીરના ધર્મ બદલાય છે, તેમ છતાં હજી ચેતન મેહની પૅનમાં પડી રહી કંઈ કરવા લાયક કરતું નથી અહી શી ગતિ થશે? અને કેવા દુ:ખ સહન કરવા પડશે? અને કેટલે સંસાર રખડે પડશે તે વિચારવા લાયક છે. રેગાદિ ઉપદ્રવ વૈરાગ્ય ઉત્પન્ન કરે
For Private And Personal Use Only
