________________
થઈને વિજાપુર આવતાં રસ્તામાં પ્રસિદ્ધ સ્થળ બોરિયા મહાદેવના મંદીરમાં આવ્યા. અહીંના યોગી સદાશીવ સરસ્વતી યોગવિદ્યાના મોટા સાધક હતા. ગુરુદેવનો તેમણે ખૂબ આદર સત્કાર કર્યો અને પૂજ્યશ્રીએ તેમની સાથે પ્રાણાયામ, ધ્યાન, હઠયોગ, હીપ્નોટીઝમ, મેસ્મેરીઝમ વગેરે સાધના કરી.
વિ. સં. ૧૯૬૧નું ચાતુર્માસ તેમણે વિજાપુરમાં કર્યું. ગ્રંથલેખન, વ્યાખ્યાન વગેરે પ્રવૃત્તિની સાથે તેઓ આત્મનિરીક્ષણ અને અધ્યાત્મિક પ્રતિને પંથે આગળ વધતાં હતા. તેઓ રોજનીશી પણ રોજ લખતાં હતા. વિજાપુરથી તેઓ વાડિલાલ હરચંદ પાંડેચીઆ અને તેમની બહેન પાલીબેન સાથે કેસરિયાજી છરી પાળતા સંધમાં ગુરૂ સુખસાગરજી સાથે જોડાયા. હિંદૂ અને ભીલ કોમના પણ આસ્થા સ્થાન આદિનાથ કેસરિયાજીના દર્શન કરીને તેઓ ઈડર થઈ અમદાવાદ ચતુર્માસ માટે આવ્યા.
વિ. સં. ૧૯૬૨ અમદાવાદમાં તેઓ ધર્મપ્રવૃત્તિ સાથે રાષ્ટ્ર ઉત્થાનની પ્રવૃત્તિ પણ કરતા. ભારતદેશને ઊંચો લાવવા સતત મહેનત કરનાર શ્રેષ્ઠિયો લાલભાઈ, મણીભાઈ, જગતભાઈ, હઠીસિંગ, શેઠાણી - ગંગાબેન વગેરે અહમદાવાદમાં જ વસતાં હતાં. પૂજ્ય શ્રી તેઓને શાસ્ત્રોક્ત માર્ગદર્શન ઉપદેશ આપતા. પંજાબ કેસરી લાલા લજપતરાયને દેશહિતમાં કાર્યો કરવાનો ઉપદેશ આપ્યો તથા બ્રિટિશ સરકાર જે સમેતશીખર પહાડ પર કતલખાનું ચાલુ કરવાનો વિચાર કરતી હતી તેનો કાંગ્રેસ પક્ષ ખૂબ જોરશોરથી વિરોધ કરે એમ સલાહ આપી.
-
ગુજરાતી સાહિત્ય જગતની વિરલ વિભૂતિયો ડો. આનંદ શંકર ધ્રુવ, કેશવલાલ ધ્રુવ, મહાકવિ નાનાલાલ વગેરે પણ ગુરુ બુદ્ધિસાગરજી સાથે વિખાસપણે ચર્ચાઓ કરતાં.
એમને મળવા ઘણા વેદાંતિયો, સાધુસન્યાસી, સંત-મહાત્માઓ આવતા હતા, જેમાં મહાત્મા સરજુાસજી અને સ્વામિનારાયણના બાલમુકુંદજી મુખ્ય
હતા.
આર્યસમાજ વિદ્વાનો સાથે મૂર્તિપૂજા સંબંધી પણ ચર્ચાઓ થતી. ગુરૂદેવ પોતાની સચોટ તર્કશક્તિથી દરેક દલીલનો ઉત્તર આપતા. તેઓ દરેક
૧૨
