________________
AcharyanKadamagarsunaamana
श्री
चतुः
प्रस्ताव
त्वदीयमनोरथः किंसिद्धः १ तदासाबमाण-'नास्तिहि भवितव्यतायस्य' ॥१॥ इत्यभिधाय सापिगृहीतमौनाऽभूत् । एवमनुअजितसेन
क्रमेणकैकंपादं निगद्य ताश्चतस्रः कन्याः स्वस्थानययुः । अथनभवतिस्तुतदुक्तैश्चतुर्मि पादैः संपूर्ण श्लोकं संलिख्य स्वान्तिके शीलवती- | धृत्वा निजमानसे व्यचिन्तयत्-अहो ? कोऽस्म्यहम् ! सर्व राज्यभारं परित्यज्य कस्मादत्रसमागतोऽस्मीति संस्मृत्य पुनःपुनपरितम् । ॐ र्दैवमाहात्म्यं संस्तौति, प्रभो ? अचिन्त्यगतेस्तव महिमानं किंवर्णयामि १ रे दैव ? शशिचन्द्रपण्डितस्यैकः श्लोकोमया
निष्काणां सहस्रद्वयपदानेन गृहीतोऽभूत् , सचश्लोको दुर्भाग्यवशात्कुत्रचिन्मयापातितस्तस्मात्तं पण्डितं कथं मुखंदर्शयामीति ॥९॥
चिन्ताग्रस्तेन मया करदीकृतस्यास्यलघुनृपतेर्वेश्मनिक्षुद्रजनोपभोग्यं दासत्वमङ्गीकृतम्, तदपि ममाभिलषितसिद्ध्या सफलं जातम् । रे दैव ! करस्थितोऽप्यलक्षतगितोऽयंश्लोको देवाङ्गनासमानं विद्याकलादिष्वपिलब्धप्रावीण्यं कन्याचतुष्टयञ्च मयासमासादि, तत्सर्वतवैव चेष्टितंविभावयामि । तव प्रत्युपकारं कर्तुं केनापि प्रकारेणाहमचमः । एवं प्रमुगुणमहिमानं विचिन्तयतस्तस्य सकला रजनी सुखेन व्यतीयाय । प्रभाते समुत्थाय सजीभृतो नभवतिनृपतेः सकाशात्प्रयाणाज्ञा गृहीत्वा निजदेशमभ्यगात् । कियद्भिर्दिवसैनिजपुरमधिगम्य सर्वानागरिकाग्निजदर्शनेन प्रमोदयन्निजप्रासादं जगाम । द्वितीयस्मिन्दिने सभासीनो निजपरिजनपरिवारितः प्रजापालभूपतिः शशिचन्द्रपण्डितं समाकार्यश्लोकंतस्मै वितीर्य रूप्यकाणाद्विसहस्रं प्राभृतीचकार । लब्धश्लोकः शशिचन्द्रो राजप्रसादं गृहीत्वा प्रमोदपूरितमानसः स्वस्थानमियाय । ततोऽन्यदा प्रजापालनृपतिः स्वमनसिव्यचिन्तयत्-पुरामदनपुराभिधेनगरे चतस्रः कन्याः परिणीयप्रच्छन्नोऽहमत्र समागमम् । ताः किमन्यं पुरुषं परिणीतवत्यः १ किम्वा ममनामस्मरणं कुर्वन्त्योऽधुनाऽपिमा प्रतीक्षन्ते ? तत्परीक्षायै तत्र मयागन्तव्यमिति
॥९॥
For Private And Persone n