________________
ShriMahavir JanArchanaKendra
Achanach
sagan Gyaan
लनायप्रत्यहं चन्द्रसेनोऽगमत्तदपि रमणीस्नेहपाशनिबद्धो विस्मृतवान् । अथैकदातस्यप्रसुप्तस्य निजमित्रस्मरणंजातम् , रे ? मूढेन मया पूर्व प्रतिज्ञातं यत्प्रत्यहंमया मित्रान्तिकेगन्तव्यमितिजातस्मरणश्चन्द्रसेनः कस्मिंश्चिद्दिने बालचन्द्रस्य मिलनायजगाम । तदानीं चिरं समायातं तं विलोक्य बालचन्द्रः पप्रच्छ-मित्र ? तव चिरादर्शनं कथं जातम् । किं कार्यवशाचं ग्रामान्तरंगतः ? किंवा महत्कार्यमेतादृशं किश्चिदापतितम् ? किंवा स्वशरीरे किश्चिदस्वास्थ्यवर्त्तते । यत इयन्ति दिनानित्वमत्रनागतः। तत्कृपापरेणभवता निवेद्यानुगृह्यतामयंजनः । इति बालचन्द्रवचनं समाकर्य चन्द्रसेनोऽवादीत-व्यवहारिन् ? सर्वथा भवतःप्रसादेन शरीरं मे निरामयं विद्यते, ग्रामान्तरमपिनाव्रजम् , महति कार्येपिनपतितोऽस्मि। किन्तु हर्षशोकप्रदायाँ कस्यांश्चिदापत्तौ निमग्नोऽस्मि । तस्माद्भवतः सनिधौनागमम् । तदाबालचन्द्रस्तंपप्रच्छ-कीदृग्विधा तवापत्तिः तस्या:स्वरूपमांनिवेदय, इत्थं निजमित्रेण पृष्टश्चन्द्रसेनोभिन्नहृदयत्वान्मनावतीसंसर्गजन्यसकलं स्वचेष्टितं कथयामास । तस्याम्पतियस्यां विपण्यांव्रजति तस्याभिधानं तद्गहाभिज्ञानश्चतस्मै निवेदितम् । पुनः स प्रोवाच-मित्र ? तया प्रमदयासाकं प्रभूत्रसुखमनुभवामि, इति प्रमोदकारणंविद्धि, कदाचित्तत्पतिर्जारकर्मरतं मांज्ञास्यतिचेन्ममशिरश्छेदं करिष्यतीतिशोकार्थोऽस्मि। इत्थं शोकप्रमोदाभ्यां संकलितोऽहं वासरानिर्बहामि । एवं स्ववृत्तान्तं निगद्यबालचन्द्रस्यमनसः समाधानंकृत्वा स विरराम । परन्तुसामेना. वती बालचन्द्रस्यैवभार्याबभूव । तत्संबन्धमजानता चन्द्रसेनेन सरलमावेनैषावार्ता तदप्रकाशिता । अथ बालचन्द्रोऽपि निजभायोया व्यतिकरं समाकर्ण्य संशयिताशयोजने, यदस्य कथनाऽनुसारेण मत्पल्या इदं सर्व वृत्तान्तं निश्चीयते, तथापि प्रत्यचं तदकृत्वा साम्प्रतं किमप्यस्याग्ने कथनीयं तन्मूर्खचेष्टितमेव विज्ञेयमिति स्वचेतसिनिर्धार्य सगृहीतमौनोजनि, यता-श्रुतं
For Private And Personlige Only