________________
( 193 )
૫૪ ૭૨ મુ, ભક્તામર એકવિસમુ સ્તવન, રાગ-આસા—કંથમીના ી એકેલી મારી જન— એ-રાહુ-તાલ~તીતાલ,
મેરે હિંયે હાત સંતેષ, અબ મેરે હિંયે હાત સંતાષ; તેરા મુખ અરવિંદ્ર નિરખત, નયન અમૃત પાષ—મેરે ટેક. ભલી હુઈ અમ પ્રથમ દેખે, એર દેવ સદેષ; જનમ જનમંતર ન કેાઈ, હરત મત નિર્દેષ. છેરિ સબ એક હૈદર આયા, ચુંહિ માખન ઘેષ; દેવ સેવક જાતિ લીજૈ, માહી દીજે માફ.
મેરે॰
મેરે ૨
હવે માતાની પ્રશંસા દ્વારાયે કરી ભગવદ્રર્ણન કહેછે.
स्त्रीणां शतानि शतशोजनयंति पुत्रान्, नान्या सुतं त्वदुपमं जननी प्रसूता ॥ सर्वादिशोद्धति भानि सहस्त्रराईम, પ્રાચ્ચેવ વિજ્ઞનર્યાત સ્ફુરત્રંગુનાહમ્ ॥ ૨૨ | અર્થ:—સેંકડા સ્ત્રીએ સેંકડા પુત્રાને જન્મ આપેછે. પણ મીજી માતા તમારી ઉપમાવાળા પુત્રને પ્રગટ કરી શકતી નથી. કેમકે સર્વ દિશાએ નક્ષત્રને ધારણ કરેછે. પણ પૂર્વ દિશાજ દેદીપ્યમાન કિરણવાળા અને હજાર છે કિરા જેનાં એવા સૂર્યને પ્રગટ કરેછે. ॥ ૨૨
પદ્મ ૭૩ મ્, ભક્તામર–બાવીસમું સ્તવન, રાગ-કારી-તાલ-પંજાપી.
વીતરાગ ધન ધન તું, ધનમારૂદેવીમાતા; જાયાપુત્રરતનતું, ત્રિભુવનવિખ્યાતા, વી-ટેક. લાખ ગમે નારી ભલી, લાખ પુત્ર પ્રસૂતા; તે સમ ઔર ન ખલકમેં, જન્મ્યા નહિ. પૂતા.
વી ૧
સ
"Aho Shrutgyanam"
