________________
૨૨૮ કટિશંખલા: સં. સ્ત્રી, કટિમેખલા, કંદરે. કટિસૂત્ર : સં, ન. કટિમેખલા, કંદોરો કોંબ : સં. ૫. છેડા, પ્રાન્તભાગ, કપ સં. મું. ગોળી વગેરે કણફેંકનારું એક યંત્ર, કતાલી ; સ્ત્રી. ભીંતમાં ચણેલી, પક્ષીઓને બેસવાની
દાણા ચણવાની જગી. કલિપય: સં. ત્રિ. સિવ કેટલુંક, અમુકમાપનું, માપેલું. કસૂવર : સં. ન ખભે, ખાંધ. કંધ. કાત્યાયની : સં. સ્ત્રી. સ્ત્રી યતિ, સંન્યાસિની, દુર્ગા, કદલ : સં. પું. કેળ, શિમળે; (ન) કેળુંકદલિકા : સં. શ્રી. કેળ કદલી : સં. શ્રી. કેળા કદંબ : સં. પુ. કદંબવૃક્ષ; હળદરને છોડ, (ન.)
ટેળું, સમૂહ કનક : સં. ન. સુવર્ણ; (પુ.) સોન ચંપ, ખાખરે;
લાખનું વૃક્ષ, કનિષ્ઠા : સં. સ્ત્રી. નાની બત્ત, સૌથી નાની સ્ત્રી,
ટચલી આંગળી, કનિષ્ઠિકા : સં. સ્ત્રી. ટચલી આંગળી, કનીનિકા : સં. સ્ત્રી, આંખની કીકી; ટચલી આંગળી - કાન્યકુજ : સં. ન. એક નગરનું નામ, કનોજ. કંડવાણી : સં. સ્ત્રી. (ખાણિયે?) કંદ: સં. પું. ગાંદમૂળ, કંદ-સૂરણ બટાટા વગેરે,
કંદમૂળ. કંદર : . ૫. પર્વતની ગુફા, ઊંડાણવાળ પ્રદેશ, કંધરા : સં. સ્ત્રી. ગ્રીવા, ગરદન કપાટ : ૫. : કમાડ, બંધ કરવાનું સાધન, દ્વાર, કપાટપુટ : સં. ને. કમાડની જોડ બારણની જોડી. કપાટાકય : સં. ત્રિ. કમાડને આધારે રહેલું કપાલ : સં. પં. ન, માટીનાવાસણને નીચેનો ભાગ,
ખે પરી, ભાલપ્રદેશ, માટીની તાવડી. કપાલભૂત : સં. ત્રિ. પરી કે રામપાત્ર ધારણ કરે
નાર ભિક્ષુક (પુ.) શિવ, ભૈરવ. પાલિન : સં. પું. શિવ, ભૈરવ. કપિરઢ : સં. પુ. હનુમાન
વાસ્તુ નિઘંટુ કપિશીર્ષ:સં. ન. પ્રાકાર કે દુર્ગને અગ્રભાગ, કાંગરે, કપિલેહઃ સં. ન. પિત્તળ. કપિલા : સં. શ્રી. રાતાપીળા-પિંગળા રંગની ગાય,
શીશમનું વૃક્ષ. કપિલ : સં. ૫. ગંડસ્થળ, ગાલ, લમણે. કાપાલિક: ખોપરી કે રામપાત્ર ધારણ કરનાર ભિક્ષક,
તે નામે એક શૈવ સંપ્રદાયનો સંન્યાસી, કમડ : (સં વાહ) પુ. કમંડળ, જળપાત્ર કાચએ;
કમાડ. કમલ : સં. ન. કમળપુષ્પ, કાંસું, તાંબું. કમલાકર : સં. ૫. કમળાવાળ જળાશય, કમળાના
સમુહ. કમલાસન : સં. પં. કમળ પર સ્થિત બ્રહ્મા. કમલાસના : સં. સ્ત્રી. લક્ષ્મી. કરપાત્ર : સં. ન. કરવત, વહેરવાનું હથિયાર, એક
પ્રકારની જળક્રીડા. કરપલ્લવ : સં. પુ* ખુલ્લી હથેળી, હાથની આંગળી,
હાથ રૂપી કમળ પાંદડું, હાથ રૂપ કમળ. કરપાત્ર : સં. ન. હાથને બે, હાથ રૂપ પાત્ર,
એક પ્રકારની જળક્રીડા, કરપુટ : સં. ન. જોડેલા બે હાથનો સંપુટ, બે હાથ
જેડી કરેલ નમસ્કાર, બેબો, હાથ રૂપ પડિ. કરભ : સં. પુ. હાથી ઊંટ કે કેઈ જાનવરનું બચ્ચું.
કાંડાંથી આંગળી સુધીને હાથ. કરસહ : છે'. . નખ, તલવાર, કરવીર : સં. ધોળી કરેણ કે કણેર, એક પ્રકારની
તલવાર, એ નામે તીથ. કરાલ : સં. વિ. અતિ ભયંકર, ખુબ ઊંચું, (૫)
યામ તુલસી. કરીર : સં. પુ. કેરડો, વાંસનો અંકુર, ગમે તે અંકુર. કરેણુ : સં. પુ. હાથી, કરેણનું વૃક્ષ, (સ્ત્રી) હાથણી. કોટ : સં. ન. માથાની પરી. કોટક = સં. પું. એક પ્રકારને સપ. કરારોટ : સં. ૫. વીંટી, આંગળીનું આભૂષણ. કર્ક : સં. પું. એક જાતનું ક્ષક ફળવાળું ;
કરચલે નામનું જંતુ, ત્રાજવાની દાંડીનો ખીલે