________________
શબ્દના અર્થ
આભ્યન્તર સં. વિ. અંદરનું, વચ્ચેનું. આમલક : સં. પુ. આમળાનું વૃક્ષ, આમળાનું ફળ. આમલસારા : પં. આમલસા, શિખરની ઉપર
આવતો ચક્રાકાર ભાગ, એક જાતને ગંધક. આમાશય : સં. ૬. હોજરી; શરીરમાં રહેલી કથળી
જેમાં ખાધે ખોરાક એકઠો થાય છે. આમુખ : સં. ન. પ્રસ્તાવના, શરઆતનું. આમા = સં. આનાથ, પુ. શાસ્ત્ર પરંપરા, વેદ
પરંપરા સંપ્રદાય. આમ્બ : સં. દ વિ. ખાટું. આખુશ : સં. શાકૃષ્ટ ત્રિ. ઉડકેલું, ઉજળું કરેલું,
ધસેલું; ઘૂંટેલું. આમ્ર : સં. પું. આંબાનું વૃક્ષ; (ન) આંબાનું ફળ,
સમજાવનારું શાસ્ત્ર, વેદ, વ્યાકરણમાં પ્રત્યય વગેરેની આગળ લગાડાતા એક કે વધારે વર્ગોને સમૂહ, તંત્રશાસ્ત્ર. આગાર : સં. ન. ઘર, મહાલય, ગૃહસ્થાશ્રમ; આવ્યુ : આગિયું ? ન. ધૂપ પાત્ર; આગ લખવાનું
પત્ર. આતપત્રક : સં. ૫. છત્ર, છત્રી. આમજ : સં. પું. પુત્ર, કામદેવ. આભાંસલ : સં. પં. પિતાની આંગળી, પિતાની
આંગળી પ્રમાણેનું લંબાઈનું મા૫. આધાન: સં. ન. વિધિપૂર્વક સ્થાપન કરવું તે,
અન્યાધાન, ગર્ભાધાન. આધાઃ સં, બાધા આધાન કરવું તે, આધારશિલા : સં. સ્ત્રી, પતરના આધાર તરીકે
પાયામાં મૂકેલ શિલ્પ, પથ્થરનું મુખ્ય આધાર. આધિભૌતિક : સં. ત્રિ, પંચમહાભૂતની સૃષ્ટિ
અંગેનું, સૃષ્ટિને લીધે થનાર'. આનક : સં. પું. દુદુભિ, મોટું નગારું, મૃદંગ,
ગરજતો મેધ. અનન : સં. ન. મુખ, કપાળ ગાલ આંખો વગેરે
જેમાં હોય એવો મસ્તકનો આગળનો ભાગ. અનિત : . . નૃત્યશાળા; નૃત્ય; તે નામને દેશ: પાણ, જળમય પ્રદેશ, ઉત્તર ગુજરાતનું પ્રાચીન
નામ. આપણાઃ સં. શ્રી. નદી, મેટે જળપ્રવાહ. આપણ: સ. પું. હાટ, દુકાન, પીઠ, બજાર. આપપણઃ ન. પિતાપણું. આપવસ : સં. પુ. વાસ્તુ.
મંડળમાં આવતા એક દેવનું નામ. આપ્યાન: સં. ન. પ્રીતિ, વૃદ્ધિ, પુષ્ટિ. આભરણઃ સં. ન. અલંકાર, ઘરેણું, ભા. આભા : સં. સ્ત્રી. શોભા, બાવલ(ળ) નામનું વૃક્ષ. આભિચારી: સં. વિ. મારણ પ્રયોગ કરનાર, તે
વિશેનું. આભૂષણ સં. (ન) અલંકાર, ઘરેણું.
આય ; સં. પું. અંતઃપુરને રક્ષક, કચુકી, લાભ,
આવરો. સ્ત્રી. ઘર બનાવતાં તેની શુભાશુભતા
માટે કાઢવામાં આવતે અકસંજ્ઞા. આયત: સં. વિ. લખું, દીર્ધ, ખેંચેલું; વિસ્તારેલું. આયતન : સં.ન. સ્થાન, નિવાસ, દેવાલય, અગ્નિ
શાળા. આયતિ : સં. સ્ત્રી. લંબાઈ, દીર્ધતા, પરિણામ,
ભવિષ્ય. આયન : શાચર ન. અયન સંબંધી, યતિ સંબંધી. આયમ : સં. શાચમ્ લંબાઈ, નિયમન, ખેંચીને
લંબાવવું તે. આયસ અયન ને. લોઢું. આયસ : સં. ત્રિ. લેઢાનું બનેલું, લેટું. આયાત : સં. વિ. વિસ્તરેલું, લાંબું, ખેંચીને લાંબુ
કરેલું, દૂરનું. આયીન : વિ. (સં. આર્િ ) લાભકારક, જના. આયુધ : (૧) હથિયાર; આયુધાગાર : સં. ન. શસ્ત્ર રાખવાનું સ્થાન. આરકૂટ : સં., પં. ન. પિત્તળ, પિત્તળનું ઘરેણું,
પિત્તળનું બનેલું. આરામ : સં. મું. બાગ, કૃત્રિમ વન. આરચિત : સ. ત્રિ. રચેલું, સુંદર રચના વાળું,
બનાવેલું.