________________
२९१
बने. छे अने ते अंगने प्राकृत, शौरसेनी, मागधी, पैशाची अने अपभ्रंश भाषाना ते ते पुरुषबोधक प्रत्ययो लगाडवाथी तेनां रूपाख्यानो थाय छे.
पैशाचीनी विशेषता पैशाचीमां धातुन सह्यभेदी अंग बनावयु होय तो पुरुषबोधक प्रत्ययो लगाडता पहेलां धातुने ईअ' इज्ज' ने बदले ‘इय्य' प्रत्यय लगाडवो जोईए. जेमके, सं०
प्रा० शौ० मा० पै. गीयते गिज्जए गिज्जदे गिय्यते दीयते
दिज्जदे दिय्यते रम्यते
रमिज्जदे रमिय्यते पठ्यते पढिजए पढिज्जदे पढिय्यते
दिज्जए रमिजए
'कृ' धातुनुं सह्यभेदी अंग बनावq होय तो पुरुषबोधक प्रत्ययो लगाडता पहेलां एने ('कृ' धातुने )ज : इय्य' ने बदले ईर' प्रत्यय लगाडवो जोईए. सं० क्रियते प्रा० करिज्जए शौ० मा० 'करिज्जदे पै० कीरते करीअए
करीअदे अपभ्रंशनी विशेषता संस्कृतमां थता प्रथम पुरुषना 'क्रिये' रूपने बदले अपभ्रंशमां कीसु' रूप पण वपराय छे अने पक्षे यथाप्राप्त.
१ कलिज्जदे, कलीअदे-जूओ पृ० २६ र-ल.
