________________
१६२
खास विशेषता: [शौरसेनी, मागधी, पैशाची अने अपभ्रंशमा · इन् ' छेडावाळां' इकारांत' नामोना अंत्य 'न् ' नो संबोधनना एकवचनमां विकल्पे 'आ' थाय छे
हे दंडिआ ! हे दंडि! हे सुहिआ ! हे सुहि ( सुखिन् ) हे तवस्सिआ ! हे तवस्सि ! हे कंचुइआ ! हे कंचुइ ! ( कञ्चुकिन् )
हे मणस्सिआ ! हे मणस्सि ! (मनस्विन् ) ] ए प्रमाणे अग्गि ( अग्नि), मुणि (मुनि), बोहि (बोधि ), संधि, रासि (राशि), गिरि, रवि, कइ (कवि) कवि, (कपि-कवि), अरि, तिमि, समाहि ( समाधि ), निहि (निधि), विहि (विधि), 'दडि (दण्डिन् ), करि ( करिन् ), तवस्सि (तपस्विन् ),
१ प्राकृतमां अने पालिमां 'दंडि' वगेरे 'इन् ' छेडावाळा शब्दोनां रूपो साधारण इकारांत शब्दनी पेठे थाय छे. तो पण पालिमां ए 'इन् ' छेडावाळा शब्दोनां केटलांक वधारानां रूपो साधारण इकारांत करतां जुदां पडे छे अने ते बधां आ प्रमाणे छः (जे रूपो जुदां पडे तेने वधारे मोटा अक्षरोमां मूकेला छे). १ दंडी
दंडी, दंडियो, दंडिनो. २ दंडियं, दंडिनं, दंडि दंडी, दंडिये, दंडिने, दंडिनो. ३ दंडिना
दंडीहि, दंडीभि. ४ दंडिनो, दंडिस्स दंडीनं ५ दंडिना, दंडिम्हा, दंडाहि, दंडीमि.
दडिस्मा ६ सिनो, दंडिस दंडीन
