________________
काश्यपशिल्पे त्रयस्त्रिंशः पटलः । मध्ये कोष्ठद्विभागेन एकांशं पञ्जरस्तनम् । हारातरमथाशिं कल्पयेत्काल्पवित्तमः ।। १३ ।। तस्योर्श्वभूमिविस्तारं पड्भा- विभत्समम् । कूटमेकांशमानेन कोष्ठायामं तु नवयम् ।। १४ ।। अर्धाशं पञ्जरव्यासं शेष हारान्तरं भवेत् । त भूमि विस्तारमाशं मध्यभद्रकम् ।। १५॥ दण्डं वाऽध्यर्थदण्डं वा द्विदण्डं भद्रनीत्रकम् । . तत्तुङ्ग सप्तपश्चाशदंशं कृत्वा तु देशिकः ॥ १६ ॥ अधिष्ठानोच्चपञ्चाग्निषड्भागं चरणोदयम् । पादहीनामिभागं तु प(म)श्चमानमुदाहृतम् ।। १७ ।। पादोचं साधेपञ्चांशं मश्वं साविभागया । पादाधिकं तु पञ्चांशं पादायाममिति स्मृतम् ।। १८ ॥ सार्धद्विभागमञ्चोच्चं पश्चाशं चरणोदयम् । पादोदयं विभागं तु प्रस्तरोदर मीरितम् ।। ९॥ पादहीनं तु पञ्चाशं तलिपस्योदयं भवेत द्विभागं प्रस्तरं ख्यातमर्धाधिक्यं युगांशकम् ।। २० ।। पादायाममिदं ख्यातं पादोनद्वयंशमञ्चकम् । . व्योमांशं वेदिकामानं पादोनद्वयंशकं गलम् ॥ २१ ॥ सार्धवेदांशमानेन शीर्षकं परिकल्पयेत् । पक्षांशं तु विमानं च पड्भूमिकमेव हि ॥ २२ ॥ साष्टाविंशत्ति(त्त)लानि स्युर्विशत्कूटसमन्वितम् । षडष्टपञ्जरोपेतं पादं प्रत्यल्पनासिकम् ।। २३ ॥ होमादिस्तपिपर्यन्तं चतरथ प्रकल्पयेत । शिखरे तु महानासिचत्वारि(सीश्चतस्रः)परिकल्पयेत् ॥ २४ ॥ अम्बुजासनमाख्यातं सर्वदेवप्रियावहम् । तदेव शिखरं कण्ठं वस्वधे परिकल्पयेत् ॥ २५ ।। अशेषसोष्ठिकान्तं तु शीर्षकं चतुरश्रकम् । उन्नतावनतोपेतं भद्रं पाऽभद्रकोष्टकम् ।। २६ ॥ सान्तरप्रस्तरोपेतो हीना वाऽपि समुन्नतों । सुशांकरमिदं ख्यानं तदेवं सौष्टिशीर्षकम् ।। २७ ।।
