Page Text
________________
આત્માનું સાચુ જાણપણુ ન હોય. અન્ય મતમાં પરમાત્માને સર્વજ્ઞ માનવામાં આવ્યા છે પરંતુ તે સર્વજ્ઞ હોય શકે નહીં. જે વીતરાગ અને સર્વજ્ઞ હોય તે જ હિતોપદેશક હોય શકે. રાગી જીવો રાગને કારણે અન્યથા કથન કરે. ત્યાં નિષ્પક્ષતા ન હોય. વળી અલ્પજ્ઞતાના કારણે વસ્તુનું પરિપૂર્ણ સ્વરૂપ યથાર્થરૂપે જ્ઞાનમાં પણ ન આવે. તેથી રાગી જીવના ઉપદેશમાં વસ્તુના સ્વરૂપને પોતાની માન્યતા પ્રમાણેના રંગ ચડાવીને અનેક પ્રકારની કલ્પના કરીને વર્ણન આવે. ત્યાં એકાંત માન્યતાનું પોષણ હોય. સમજવા આવનારને કાંઈ ખ્યાલ નથી તેથી તે એકાંત માર્ગે ખોટે રસ્તે દોરવાય જાય છે.
:
થયું તે જીવની પર્યાય છે. લૌકિકમાં જિનાલય તમારા નથી પરંતુ તેના ફોટા તમારા છે. લોકોત્તર માર્ગમાં માત્ર જ્ઞાન જ તમારું છે.
પૂ. ગુરુદેવના પ્રવચનમાં કોઈ સુંદર ન્યાય આવ્યો. તમને ગમ્યો. એ ન્યાય તો પૂ. ગુરુદેવનું જ્ઞાન છે. તમારા જ્ઞાનમાં તે ન્યાય બેઠો એ જ્ઞાન તમારું છે પરંતુ તેના ભરોંસે જવા જેવું નથી. આપણે તેને સહેલાઈથી સહજપણે ભૂલી જશું. પરંતુ જો એની ઉપયોગિતા આપણને લાગે તથા તેના ઉ૫૨ ચિંતવન મનન કરીશું તો જ તે આપણો થશે.
સૂત્રની જ્ઞપ્તિ.
જીવની પર્યાય
:
:
પુદ્ગલ શાસ્ત્ર છે તે પુદ્ગલની રચના છે પરંતુ શાસ્ત્રનું જે જ્ઞાન છે તે જીવની પર્યાય છે. તે પૌદગલિક નથી. તમે સોનગઢ ગયા. ત્યાંના ગગનચૂંબી જિનાલયો જોયા. એ જિનાલયો પુદ્ગલની રચના છે. તેનું જે દૃશ્ય આંખમાં આવ્યું. તે પુદ્ગલની રચના છે. તમે તમારા કેમેરામાં ફોટા પાડયા એ પુદ્ગલની રચના છે. જિનાલયનું જે જ્ઞાન પ્રવચનસાર - પીયૂષ
:
શાસ્ત્ર તો જ્ઞાનમાં નિમિત્ત છે. શેયો તો જ્ઞાનમાં નિમિત્ત છે. જ્ઞેયથી જ્ઞાન થતું નથી. શાયક છે માટે જ્ઞાન થાય છે. જ્ઞાન જ્ઞેયના સહારાનું નથી. જ્ઞાન જ્ઞાનના (જ્ઞાયકના) સહારાનું છે.
દિવ્ય ધ્વનિ તો સાક્ષાત્ સર્વજ્ઞના જ્ઞાનને અનુસ૨ના૨ી છે માટે તે પ્રમાણિત છે. તેની પરંપરામાં બાર અંગની રચના અને અન્ય
પરમાગમો એ પણ વીતરાગ માર્ગમાં આગળ વધેલા
:
જ્ઞાનનું એકાકારપણું
ગણધરો અને આચાર્યોના લખેલા છે. તેથી ત્યાં
દિવ્યધ્વનિની પરંપરા ચાલુ રહે છે. વળી અહીં પ્રસ્તુત: વિષયનો (શુદ્ધાત્મા) વિચાર કરીએ તો આચાર્યદેવ ભાવશ્રુતજ્ઞાની અને કેવળજ્ઞાનીને શુદ્ધાત્માના જ્ઞાનમાં કોઈ ફેર નથી એવું સિદ્ધ કરે છે. તેથી આગમો અને પરમાગમોની પણ પ્રમાણિતતા સિદ્ધ થાય છે.
શાસ્ત્ર - સૂત્ર
દર્શાવવા માગે છે માટે આ વાત આપણે બરોબર આચાર્યદેવ જ્ઞાનનું એકાકા૨૫ણું આપણને આપણા જ્ઞાનમાં નક્કી ક૨વી જરૂરી છે. અહીં શાસ્ત્રજ્ઞાનની વાત થોડો સમય ગૌણ કરીને સામાન્ય રીતે શું બને છે તેનો વિચાર કરીએ.
વિશ્વના પદાર્થો (જ્ઞેયો) | જ્ઞાનમાં સાધન | શેયાકાર જ્ઞાન જ્ઞાન સંખ્યાએ અનંત ઈન્દ્રિયો અને મન અનેકરૂપ એકરૂપ વિધવિધતા લઈને રહેલા અનેક વિધવિધ વિધવિધ સંદેશ|
આનો અભ્યાસ કરીએ તો વિશ્વના પદાર્થો આત્માથી અન્ય હોવાથી અચેતન. શરીરને પ્રાપ્ત ઈન્દ્રિયો અને મન એ પણ પૌદગલિક, એ બન્નેમાં અનેકરૂપતા અને વિધવિધતા જોવા મળે છે. હવે જીવનો વિચાર કરીએ તો જીવ તો જાણનાર હોવાથી
જાણવાનુ કાર્ય જ કરે છે. તે કાર્ય તો એકરૂપ જ છે. જ્ઞાનનો વિષય શું છે તેની સાથેનો સંબંધ વિચારીએ ત્યારે જ્ઞાનની એકરૂપ પર્યાય જ્ઞેય જ્ઞાયક સંબંધને
૬૩
| SR No. | 008328 |
| Book Title | Pravachansara Piyush Part 1 |
| Original Sutra Author | Kundkundacharya, Amrutchandracharya |
| Author | Himmatlal Jethalal Shah |
| Publisher | Grand Rapid America Mumukshu Mandal America |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 172 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati, Discourse, Philosophy, & Religion |
| File Size | 1 MB |