________________
૧૭૬
२००४-१०८
( शार्दूलविक्रीडित ) संन्यस्तव्यमिदं समस्तमपि तत्कर्मैव मोक्षार्थिना संन्यस्ते सति तत्र का किल कथा पुण्यस्य पापस्य वा । सम्यक्त्वादिनिजस्वभावभवनान्मोक्षस्य हेतुर्भवन्
नैष्कर्म्यप्रतिबद्धमुद्धतरसं ज्ञानं स्वयं धावति । । १०९ ।। હવે આ અર્થનું કળશરૂપ કાવ્ય કહે છે :सोअर्थ :- (मोक्षार्थिना इदं समस्तम् अपि तत् कर्म एव संन्यस्तव्यम्) भोक्षार्थीओ खा सघणुंय उर्भमात्र त्यागवा योग्य छे. (संन्यस्ते सति तत्र पुण्यस्य पापस्य वा किल का कथा) भ्यां समस्त अर्भ छोडवामां आवे छे त्यां पछी पुण्य हे पापनी शी वात ? (કર્મમાત્ર ત્યાજ્ય છે ત્યાં પુણ્ય સારું અને પાપ ખરાબ એવી વાતને ક્યાં અવકાશ છે ? दुर्भसामान्यभां जन्ने खावी. गयां.) (सम्यक्त्वादिनिजस्वभावभवनात् मोक्षस्य हेतुः भवन्) समस्त કર્મનો ત્યાગ થતાં, સમ્યક્ત્વાદિ જે પોતાનો સ્વભાવ તે-રૂપે થવાથી—પરિણમવાથી મોક્ષના आरएात्भूत थतुं, (नैष्कर्म्यप्रतिबद्धम् उद्धतरसं) निष्ठुर्भ अवस्था साथै भेनो उद्धत (–352) रस प्रतिबद्ध अर्थात् संगायेलो छे खेवुं (ज्ञानं) ज्ञान (स्वयं) आपोआप (धावति) होडयुं खावे छे.
समयसार सिद्धि-६
—
('समयसार') १०८ श.
ભાવાર્થ :– કર્મને દૂર કરીને, પોતાના સમ્યક્ત્વાદિસ્વભાવરૂપે પરિણમવાથી મોક્ષના કારણરૂપ થતું જ્ઞાન આપોઆપ પ્રગટ થાય છે, ત્યાં પછી તેને કોણ રોકી શકે ? ૧૦૯,
प्रवयन नं. २४० श्लोड - १०८, ११० बुधवार, भेड सुह ५, ता. 3०-०५-१८७८
संन्यस्तव्यमिदं समस्तमपि तत्कर्मैव मोक्षार्थिना संन्यस्ते सति तत्र का किल कथा पुण्यस्य पापस्य वा। सम्यक्त्वादिनिजस्वभावभवनान्मोक्षस्य हेतुर्भवन् नैष्कर्म्य प्रतिबद्धमुद्धतरसं ज्ञानं स्वयं धावति । । १०९ ।।
