________________
કળશ- ૧૫૫.
૩૯
મુમુક્ષુ :- હમણા કમાઈ લેવું, ઘડપણમાં વાપરવું.
ઉત્તર :- હા, એમ કહેતા હતા. એમ કે, હમણાં (જ્યાં સુધી) કમાણી છે ત્યાં સુધી (કમાઈ લેવું). મેં કીધું, ભાઈ ! આ તમે શું બોલો છો ? ૧૯૯૯ની વાત છે. સંપ્રદાયમાં દરિયાપરિયા પાસે અપાસરો તો નાનો છે, સામે ધર્મશાળા છે. ત્રણ ત્રણ હજાર માણસ ! માણસ. માણસ... તે દી પણ અમારા ઉપર લોકોને પ્રેમ તો હતો ને ! ઓસરી પર પણ (માણસ) માય નહિ, ફળિયામાં ! મોટું ફળિયું છે. દરિયાપરિયામાં ખીચોખીચ માણસ ! ત્રણત્રણ હજાર માણસ ! ૧૯૯૯માં ! ત્યાં પેલા ભાઈ) આવેલા.
મુમુક્ષુ :- આપના વ્યાખ્યાનમાં ત્યારે પણ લોકોને એમ લાગતું કે સ્થાનકવાસીનો પંથ) સાચો છે.
ઉત્તર :(એ લોકોને) એમ લાગે કે, આપણામાં આવા મહારાજ પાક્યા માટે આપણું સાચું ! એમ માને ને લોકો ? માને. અરે.. ભાઈ ! માર્ગ તો બીજો, ભાઈ ! આહાહા..!
અહીં તો કહે છે કે, આ લોક અને પરલોકનો ભય કેમ નથી ? કે, ધર્મીને આ લોક તો ચિલોક છે) તે એનો લોક છે. શરીરનો લોક) એનો લોક જ નથી. પછી શરીર રહેશે ત્યાં સુધી સગવડતા રહેશે કે નહિ ? એ પ્રશ્ન છે જ નહિ. આ.હા.હા..હા...! ભાઈ ! આવી વાતું છે આ ! શરીરમાં રોગ થાય, આ થાય, (તે થાય), એવી પીડા થાય (ત્યારે) કોઈ ડૉક્ટર હોય, છોકરા-છોકરા હોય તો (કહીએ કેઘસો, આમ થોડું ઘસો. અરે. ભગવાન ! બાપુ ! પણ ઈ તું નહિ ને ! ઈ તારો લોક જ નહિ ને ! પછી એને માટે ભય શો ? આહા...હા...! ઝીણી વાત છે.
આ સમ્યફદૃષ્ટિના નિઃશંક (ગુણની) વ્યાખ્યા છે. નિઃશંક તે નિર્ભય હોય છે. નિર્ભય કહો કે નિઃશંક કહો એની આ વ્યાખ્યા છે. આ..હા..હા..! આ લોક (અર્થાતુ) વર્તમાન પર્યાય (એટલે કે) શરીર. તે વિષે એવી ચિંતા કે પર્યાય પર્યન્ત...” (અર્થાતુ) શરીર રહે ત્યાં સુધી સામગ્રી રહેશે કે નહિ રહે; પરલોક અર્થાત્ અહીંથી મરીને સારી ગતિમાં જઈશ કે નહિ જાઉં.” પણ ઈ ગતિ જ હું નહિ ત્યાં પછી જઈશ કે નહિ જઈશ(નો) ક્યાં પ્રશ્ન છે ? હું તો ચિલોક, જ્ઞાનલોક, આનંદલોક છું. જ્યાં છું ત્યાં હું તો આનંદ ને જ્ઞાનલોક છું. એમાં મારે ગતિ છે જ ક્યાં ? આ.હા..હા..!
પ્રશ્ન :- નિશ્ચયે નથી વ્યવહાર તો છે ને ?
સમાધાન :- વ્યવહારે છે એટલે ? નિમિત્ત છે અને વ્યવહારથી કહેવાય. વસ્તુ છે નહિ. આ..હા..! પર્યાયમાં ગતિ છે. મનુષ્યગતિ (એટલે) આ શરીરની વાત નથી. આ શરીર કાંઈ ગતિ નથી. આ તો જડ છે. એની ગતિની યોગ્યતા છે ને ? પર્યાયમાં મનુષ્યની યોગ્યતા (છે) એને ગતિ કહેવાય છે. પણ એ ગતિ પણ ચિલોકમાં છે જ નહિ. આહાહા..! પછી પરલોકમાં શું થશે ? પરલોક એટલે બીજો કોણ ? પપ્રધાન લોક મારો આત્મા આનંદકંદ