________________
કળશ-૧૩૫
૩૭.
એટલે અહીં ભય લેવો. નિઃશંક એટલે ભયરહિત. “સાત ભયથી રહિત છે. આહા...હા....!
“શાથી ? કારણ કે ‘(ત તદ્દી ત: પ્તિ)” તે સમ્યગ્દષ્ટિને ઇહલોકભય, પરલોકભય ક્યાંથી હોય ? અર્થાતુ નથી હોતો. જેવો વિચાર કરતાં ભય હોતો નથી તે કહે છે.” હવે કહે છે કે ભય) કેમ નથી ? કેવો વિચાર કરતાં એને ભય નથી ? આહા..હા...! કેવી ભાષા લીધી છે, જુઓને ! જેવો વિચાર કરતાં ભય હોતો નથી તે કહે છે “(તવ
યં નો: તપૂર: સંપર: નો' હે જીવ! તારો ‘યં નો:) વિદ્યમાન છે જે ચિતૂપમાત્ર તે લોક છે...” જુઓ ! આહાહા...! આનંદ અને જ્ઞાનમાત્ર પ્રભુ આત્મા ! મારો લોક તો ઈ છે. શરીર ને શરીરની પર્યાય ઈ મારો લોક જ નથી. આહા...હા! “નોવજ્યન્ત તિ તો?' સ્વયમેવ મારા સ્વરૂપને હું આલોકન કરું છું તે મારો લોક છે. આહા...હા...!
‘સમયસાર તો બાપુ ! કેવળજ્ઞાનના બધા કક્કા ખુલ્લાં છે ! આહા...હા...! એવી વાત કરી છે ! સાક્ષાત્ સર્વજ્ઞ ભગવાન પરમાત્માના શ્રીમુખે નીકળેલી વાત છે ! એ સંતો ચારિત્રના અનુભવી....! ચારિત્રના અનુભવી !! સમ્યગ્દર્શન, જ્ઞાન (તો છે) આ તો ચારિત્રના અનુભવી – વેદનવાળા ! એ એમ કહે છે કે, સમકિતીને ભય કેમ નથી ? આલોક અને પરલોક (ભય)
ક્યાંથી હોય ? શું વિચાર કરતાં ? કે, તારો લોક તો આ છે – ચિકૂપમાત્ર વસ્તુ ! રાગ પણ નહિ, શરીર પણ નહિ, એને ઓળખનારા – શરીરને ઓળખનારા કુટુંબીઓ શરીરને ઓળખે છે ને ? પેલા આત્માને તો અંદર કોણ જોવે છે ? “આ મારો દીકરો, આ મારો બાપ’ એ તો શરીરની ચેષ્ટાવાળા દેહને આ મારો બાપ, દીકરો કહે છે. ધર્મીને એ બહારના સંયોગની ચેષ્ટા છે જ નહિ. બહારનો લોક એને છે જ નહિ. આ...હા...હા...! સમ્યક્દૃષ્ટિ સ્ત્રી, કુટુંબ-પરિવાર, મકાન, આબરુ એ છે જ નહિ.
મુમુક્ષુ :- એ દૃષ્ટિએ તો કોઈને નથી.
ઉત્તર :- ના, પેલાને (–અજ્ઞાનીને) છે, પોતાના) માને છે એને છે. માન્યતામાં પોતાના) માને છે ને ? ઈ માન્યતા સ્વરૂપમાં નથી પણ પર્યાયમાં માને છે એને છે. આહા...હા...! આ મારા છે એમ માને છે એને માન્યતામાં છે પણ એ માન્યતા કંઈ સ્વરૂપમાં નથી. નવી ઉત્પન્ન કરેલી ભ્રમણા છે. આહા..હા..!
મારો લોક તો ‘યં નો:)' ! છે ? ‘યં”નો અર્થ વિદ્યમાન – આ. છે ને? આ ! આ એટલે વિદ્યમાન. લોક એટલે ચિકૂપમાત્ર લોક. બેના અર્થ કર્યા. ‘યં નો:)' આ એટલે વિદ્યમાન છે. આ ધ્રુવ ચિદાનંદ ભગવાન વિદ્યમાન ધ્રુવ તે આ ! શું આ? લોક. ચિદ્રુપમાત્ર તે લોક છે.” એ તો જ્ઞાનસ્વરૂપ ચૈતન્યસૂર્ય ! ચૈતન્યચંદ્ર. ચૈતન્યચંદ્ર ! એ તો પોતે ચૈતન્યચંદ્ર ચિત્ જ્ઞાન અને આનંદના હિલોળે ચઢેલી ચીજ છે એ મારી ચીજ છે. આહાહા...! આકરી વાત, બાપુ ! સમ્યગ્દર્શન એટલે શું ! આ..હા..હા..!
‘યં તો:)' આ લોક – વિદ્યમાન લોક. શું વિદ્યમાન લોક ? ચિદૂલોક, વિદ્યમાન