________________
Version 001: remember to check http://www.AtmaDharma.com for updates
પર ]
[ ઢાળા દર્શનમોહ:- આત્માના સ્વરૂપની વિપરીત શ્રદ્ધા. દ્રવ્યહિંસા:- ત્રસ અને સ્થાવર પ્રાણીઓનો ઘાત કરવો. ભાવહિંસા*:- મિથ્યાત્વ, રાગ, અને દ્વેષ વગેરે વિકારોની
ઉત્પત્તિ. મિથ્યાદર્શન - જીવાદિ તત્ત્વની વિપરીત શ્રદ્ધા. મૂર્તિક- રૂપ, રસ, ગંધ અને સ્પર્શ સહિત વસ્તુ.
અત્તર-પ્રદર્શન (૧) આત્મા અને જીવમાં કાંઈ અંતર નથી, પર્યાયવાચક
શબ્દ છે. (૨) અગૃહીત (નિસર્ગજ) તો ઉપદેશાદિન નિમિત્ત વિના
થાય છે, પરંતુ ગૃહીતમાં ઉપદેશાદિ નિમિત્ત હોય છે. (૩) મિથ્યાત્વ અને મિથ્યાદર્શનમાં કાંઈ તફાવત નથી, માત્ર
બને પર્યાયવાચક શબ્દો છે. (૪) સુગુરુમાં મિથ્યાત્વાદિ દોષ હોતા નથી પરંતુ કુગુમાં
હોય છે. વિદ્યાગુરુ તે સુગુરુ અને કુગુરુથી જુદી વ્યક્તિ છે. મોક્ષમાર્ગના પ્રસંગમાં મુક્તિમાર્ગના પ્રદર્શક સુગુરુથી તાત્પર્ય છે.
अप्रादुर्भावः खलुरागादीनां भवत्यहिंसेति। तेषामेवोत्पत्ति-हिंसेति जिनागमस्य संक्षेपः।। ४४।। (पु० सि०)
અર્થ:- ખરેખર રાગાદિ ભાવોનું પ્રગટ ન થવું તે અહિંસા છે. અને તે રાગાદિ ભાવોની ઉત્પત્તિ થવી તે હિંસા છે એવું જૈનશાસ્ત્રનું ટૂંકું રહસ્ય છે.
Please inform us of any errors on Rajesh@ AtmaDharma.com
