________________
Version 001: remember to check http://www.AtmaDharma.com for updates
પાંચમી ઢાળ ]
[ ૧૫૩ ( પાયો) પામ્યો, (૫૨) છતાં (સમ્યજ્ઞાન) સમ્યજ્ઞાન (ન લાધ) પામ્યો નહિ (દુર્લભ) આવા દુર્લભ સમ્યજ્ઞાનને (મુનિ) મુનિરાજોએ (નિજમેં) પોતાના આત્મામાં (સાધ) ધારણ કર્યું છે.
ભાવાર્થ- મિથ્યાષ્ટિ જીવ મંદ કષાયને કારણે અનેકવાર રૈવેયક સુધી પેદા થઈને અહમિન્દ્ર પદ પામ્યો છે, પરંતુ તેણે એક વખત પણ સમ્યજ્ઞાન પ્રાપ્ત કર્યું નથી, કારણ કે સમ્યજ્ઞાન પામવું તે અપૂર્વ છે, તેથી તેને તો સ્વસમ્મુખતાના અનંત પુરુષાર્થવડે જ પ્રાપ્ત કરી શકાય છે. અને તેમ થતાં વિપરીત અભિપ્રાય આદિ દોષોનો અભાવ થાય છે.
સમ્યગ્દર્શન-જ્ઞાન, આત્માના આશ્રયે જ થાય છે. પુણ્યથી, શુભરાગથી, જડ કર્માદિથી થાય એવું તે નથી. આ જીવ બહારના સંયોગો, ચારે ગતિ તથા લૌકિક પદો અનંતવાર પામ્યો છે પણ નિજ આત્માનું અસલી સ્વરૂપ સ્વાનુભવવડે પ્રત્યક્ષ કરીને તે કદી સમજ્યો નથી, માટે તેની પ્રાપ્તિ અપૂર્વ છે. લૌકિક કોઈપણ પદ અપૂર્વ નથી.
બોધિ એટલે નિશ્ચયસમ્યગ્દર્શન-જ્ઞાન-ચારિત્રની એકતા; તે બોધિની પ્રાપ્તિ દરેક જીવે કરવી જોઈએ. સમ્યગ્દષ્ટિ જીવ સ્વસમ્મુખતાપૂર્વક આવું ચિંતવન કરે છે, અને પોતાની બોધિની વૃદ્ધિનો વારંવાર અભ્યાસ કરે છે તે બોધિદુર્લભ ભાવના છે. ૧૩.
Please inform us of any errors on Rajesh@AtmaDharma.com
