________________
Version 001: remember to check http://www.AtmaDharma.com for updates
પાંચમી ઢાળ ]
[ ૧૪૧ અન્વયાર્થ:- (સુર અસુર નગાધિપ) દેવના ઇન્દ્ર, અસુરના ઇન્દ્ર અને ખગેન્દ્ર [ગરુડ, હંસ] (જેતે) જે જે છે (તે) તે બધાનો (મૃગ હરિ જ્યાં) જેમ હરણને સિંહ મારી નાખે છે તેમ (કાલ) મરણ (દલે ) નાશ કરે છે. (મણિ) ચિંતામણિ વગેરે મણિરત્નો (મંત્ર) મોટા મોટા રક્ષામંત્ર (તંત્ર) તંત્ર (બહુ હોઈ ) ઘણાં હોવા છતાં (મરતે) મરણ પામનારને (કોઈ) તે કોઈ (ન બચાવૈ ) બચાવી શકતું નથી.
સંસારમાં જે જે દેવેન્દ્ર, અસુરેન્દ્ર, ખગેન્દ્ર, (પક્ષીઓના રાજા) વગેરે છે તે સર્વનો-જેમ હરણને સિંહ મારી નાખે છે તેમ-મૃત્યુ નાશ કરે છે. ચિંતામણિ વગેરે મણિ, મંત્ર અને જંત્ર-તંત્ર વગેરે કોઈપણ મરણથી બચાવી શકતું નથી.
અહીં એમ સમજવું કે નિજ આત્મા જ શરણ છે, તે સિવાય અન્ય કોઈ શરણ નથી. કોઈ જીવ બીજા જીવની રક્ષા કરી શકવા સમર્થ નથી; માટે પરથી રક્ષાની આશા નકામી છે. સર્વત્ર-સદાય એક નિજ આત્મા જ પોતાનું શરણ છે. આત્મા નિશ્ચયથી મરતો જ નથી, કેમકે તે અનાદિ-અનંત છે-એમ
સ્વસમ્મુખતાપૂર્વક ચિંતવન કરી સમ્યગ્દષ્ટિ જીવ વીતરાગતાની વૃદ્ધિ કરે છે તે અશરણ ભાવના છે. ૪.
૩-સસાર ભાવના
ચડુંગતિ દુખ જીવ ભરે છે, પરિવર્તન પંચ કરે હૈ; સબવિધિ સંસાર અસારા, યામેં સુખ નાહિં લગારા. ૫.
Please inform us of any errors on Rajesh@ AtmaD harma.com