________________
Version 001: remember to check http://www.AtmaDharma.com for updates
૧૧૪ ]
[ છે ઢાળા પરપદાર્થ-પદ્રવ્ય-ક્ષેત્ર-કાળ-ભાવને ખરેખર હિતકર તથા અહિતકર માન્યા છે તેણે અનંતા પરપદાર્થ પ્રત્યે રાગ-દ્વેષ કરવા જેવા માન્યા છે, અને અનંત પર પદાર્થ મને સુખ-દુ:ખના કારણ છે એમ પણ માન્યું છે, માટે એ ભૂલ છોડીને નિજ જ્ઞાનાનંદ સ્વરૂપનો નિર્ણય કરી સ્વસમ્મુખ જ્ઞાતા રહેવું તે સુખી થવાનો ઉપાય છે.
પુણ્ય-પાપનો બંધ તે પુદ્ગલના પર્યાય (અવસ્થા) છે; તેના ઉદયમાં જે સંયોગ મળે તે પણ ક્ષણિક સંયોગપણે આવેજાય છે. જેટલો કાળ તે નજીક રહે તેટલો કાળ પણ તે સુખદુઃખ આપવા સમર્થ નથી.
જૈનધર્મના બધા ઉપદેશનો સાર એ છે કે શુભાશુભભાવો તે સંસાર છે માટે તેની રુચિ છોડી સ્વસમ્મુખ થઈ, નિશ્ચય-સમ્યગ્દર્શન-જ્ઞાનપૂર્વક નિજ આત્મસ્વરૂપમાં એકાગ્ર (લીન) થવું તે જ જીવે કરવા યોગ્ય છે. સમ્યક્રચારિત્રનો સમય અને ભેદ તથા અહિંસા
અણુવ્રત અને સત્ય-અણુવ્રતનું લક્ષણ સમ્યજ્ઞાની હોય, બહુરિ દિઢ ચારિત લીજે; એકદેશ અરુ સકલદેશ, તસુ ભેદ કહીજૈ. ત્રસહિંસાકો ત્યાગ, વૃથા થાવર ન સંહારે; પર-વધકાર કઠોર નિંદ, નહિં વચન ઉચારે. ૧૦
અન્વયાર્થ:- (સમ્યજ્ઞાની) સમ્યજ્ઞાની ( હોય) થઈને (બહુરિ) પછી (દિઢ) દઢ (ચારિત) સમ્યફચારિત્ર (લીજૈ ).
Please inform us of any errors on Rajesh@AtmaDharma.com
