Page Text
________________
199
પોતે અત્યંત વ્યાકુળ-પણાથી રહેલ છે. ગર્ભવાસ ના દુઃખો થી દબાયેલો,પીડાયેલો,કૂણાં અંગ-વાળો,ચાંડાળી ના પેટમાં સૂતેલો, અને જાણે મળ-મૂત્રમાં પડ્યો હોય તેવો વ્યાકુળ થયેલો, તે ગાધિ) ધીરે ધીરે ગર્ભમાં પાક્યો.
જેમ વર્ષાઋતું કાળાં વાદળાં ને જન્મ આપે છે, તેમ પુરા મહિના થતાં તે ચાંડાળીએ,કાળા અને મળમૂત્ર લોહી થી ખરડાયેલા બાળક નો જન્મ (ગાધિ નો બીજો જન્મ આપ્યો.
તે ચાંડાળગાધિ) સોળ વર્ષનો થયો ત્યારે અસંખ્ય મૃગો નો શિકાર કરીને પોતાની આજીવિકા ચલાવવા માંડ્યો, સમય આવ્યે-તેને એક ચાંડાળી ની જોડે લગ્ન કર્યું. અને તેની સાથે વનોમાં વિહાર કરવા લાગ્યો. અને સમય જતાં,તેમને - વિષમ ચરિત્રવાળા પુત્રો ઉત્પન્ન થયા.
જયારે તે ચાંડાળ (ગાધિ) ઘરડો થયો ત્યારે તે પોતાના દેશમાં પાછો આવીને ઝુંપડી બાંધીને રહ્યો. પણ એક વખત ભારે પવન વાળો વરસાદ થતાં,તે ચાંડાળનું સઘળું કુટુંબ (સ્ત્રી-પુત્ર) મરણ ને વશ થઇ ગયું. આમ, ગાધિની) ભાંતિથી થયેલા અને "
કન્જ" નામથી ઓળખાતો એ ચાંડાળ દુઃખોથી દૂબળો થઈને,તથા સુખની આશા છોડીને રોતો રોતો જ પોતાનો દેશ છોડીને વનમાં ભટકવા લાગ્યો.
ફરતાં-ફરતાં તે ગાધિને "કીર" નામની એક સુંદર રાજધાની જોવામાં આવી. કે જ્યાં કોઈ ઉત્સવ થઇ રહ્યો હતો અને એક હાથીને ત્યાં છૂટો મુકવામાં આવ્યો હતો. હકીકતમાં,તે હાથી,જેમ ચિંતામણીની પરીક્ષા કરીને તેને શોધી લેવાની ઇચ્છાથી,કોઈ ઝવેરી ફરતો હોય, તેમ એ રાજધાનીનો રાજા મરી ગયા પછી રાજ્યને યોગ્ય બીજા કોઈ ભાગ્યશાળી પુરુષની પરીક્ષા કરીને તેને શોધી લેવાની ઇચ્છાથી ચારે બાજુ ફરતો હતો.
એ હાથીને ગાધિએ (ચાંડાળ) કૌતુક થી ખેંચાયેલી દૃષ્ટિ થી ઘણીવાર સુધી જોયા કર્યો. ત્યારે તે હાથીએ પોતાની સામે એકાગ્ર દૃષ્ટિ થી જોઈ રહેલા તે ગાધિને પ્રેમપૂર્વક સૂંઢ વડે ઉપાડી લઈને, પોતાની કાંધ પર બેસાડ્યો.એટલે સર્વે પ્રજાજનો એ જય-જય કાર કર્યો. અને ગાધિને રાજા બનાવીને રાજ્યમાં બેસાડ્યો. ત્યાં તેણે મંત્રીઓને સાથે રાજ્યકારભાર ઉઠાવી લીધો. કીરપુર નામના નગરમાં તે ગાધિ (ચાંડાળ) "ગવલ" એ નામથી રાજ્ય કરવા માંડ્યો.
(૪૬) ગાધિ ની ચાંડાળતા સર્વને જણાયાથી ગાયિનો અગ્નિ-પ્રવેશ
વસિષ્ઠ કહે છે કે-રાજાના સુખ થી તે ચાંડાળાગાધિ, પોતાના ચાંડાળ-પણાને ભૂલી ગયો હતો, પણ એક વખત,તેની પોતાની ચાંડાળ જાતિનોએક બુઢ્ઢો મનુષ્ય ત્યાં આવ્યો,તેણે,રાજાનેષકટન્જ" ના નામથી બોલાવ્યો,અને ગાધિને તે ચાંડાળ માંથી રાજા કેમ બન્યો? વગેરે વિષે પૂછવા લાગ્યો. થોડા સમય સુધી તો ગાધિ (કે જે અત્યારે ગવલ રાજા બનેલો છે) કે જેણે પોતાની વાત કોઈના જાણવામાં ના આવવા દેવા માટે -ચેષ્ટાઓ થી તે મનુષ્ય નો અનાદર કરવા લાગ્યો. પણ એ વાત ગોખમાં બેઠેલી રાણીઓ ના અને મંત્રીઓના સાંભળવામાં આવી ગઈ, તેથી તે રાણીઓ અને મંત્રીઓ "આ અમારો રાજા ચાંડાળ છે" એમ જાણીને અત્યંત દુઃખી થયા.
આ વાત ગામમાં પ્રજાજનો માં પણ પ્રસરી જતાં,સઘળા લોકોએ તેનો બહિષ્કાર કર્યો, ત્યારે શોકથી વ્યાકુળ થયેલો,તે ગાધિ (ગવલ રાજા કે ચાંડાળ) એ નીચે પ્રમાણે વિચાર કર્યો. "આ સર્વનો નાશ કરનાર અનર્થ મારા કારણથી જ પ્રાપ્ત થયો છે. હવે મારે દુઃખી જીવન રાખીને શું કરવું? મારે તો મરવું એ જ હવે મહોત્સવ છે."
| SR No. | 008126 |
| Book Title | Yog Vaasishtha Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Anil Pravinbhai Shukla |
| Publisher | Anil Pravinbhai Shukla |
| Publication Year | 2014 |
| Total Pages | 301 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Other |
| File Size | 6 MB |