________________
જેના આદર્શ પ્રાણી
ભાગ-૧૪
(૧) ગિરિરાજની યાત્રા આપે સંયમની યાત્રા
એક શ્રાવિકા બેનની દીક્ષાની ભાવના ઘણી હતી પરંતુ ઘરમાંથી માતા-પિતાની રજા ન મળતા લગ્ન થયા. લગ્ન બાદ શ્રાવક સાથે પાલીતાણાની યાત્રા કરવા ગયા. શ્રાવકનું શરીર થોડું વધારે અને પહેલી વાર યાત્રા કરવા આવ્યા એટલે થાક લાગે. શ્રાવિકાએ હાથનો ટેકો આપીને ચડાવવાની શરૂઆત કરી.
રસ્તામાં એક સાધ્વીજીને જોયા. આ સાધ્વીજી પોતાના ઉંમરલાયક ગુરુણીને ટેકો આપીને ચડાવી રહ્યા હતા. શ્રાવક અને શ્રાવિકાએ આ દૃશ્ય જોયું. શ્રાવિકાની આંખમાંથી આંસુ નીકળવા લાગ્યા. વિચારવા લાગ્યા કે આ સાધ્વીજી સંયમના માર્ગે ગુરુણીને ટેકો આપી રહ્યા છે. એક બાજુ સંસાર માંડીને હું પાપના રસ્તે અને આ સાધ્વીજી સંયમ દ્વારા સાધના-પુણ્યના માર્ગે આગળ વધી રહ્યા છે. હે આદિનાથ દાદા ! મને પણ ક્યારે આ સંયમ મળશે ?
ઘણા થાક છતાં પણ શ્રાવિકાએ ટેકો આપીને શ્રાવકને જ્યારે ઉપર પહોંચાડ્યા ત્યારે દાદાના દરબાર પહોંચીને શ્રાવકે પૂછ્યું, “ખરેખર ! તે ખૂબ શ્રમ વેઠીને મને સહાય કરી. આજે તારા કારણે આ દાદાના દર્શન જીવનમાં પહેલી વાર કરી રહ્યો છું. આજે દાદાના દર્શન કરતા ખૂબ આનંદ આવ્યો છે. આજે તારી જે ઇચ્છા હોય તે તું માંગ !”
બે ત્રણ વાર પૂછવા છતાં શ્રાવિકાએ કોઈ જવાબ ન આપતાં શ્રાવકે આગ્રહ કર્યો, ત્યારે છેલ્લી વાર શ્રાવિકા બોલ્યા કે તમારે જો ખરેખર મને આપવું હોય તો સંયમ લેવાની રજા આપો ! | જૈન આદર્શ પ્રસંગો-૧૪] ને [૩]
