________________
યુવાન નાના ચાર વર્ષના દીકરાને લઈને વંદન કરવા આવ્યો. મેં બાળકને પૂછયું કે હું વહોરવા આવ્યો ત્યારે તારા ઘરમાં બા હતા એ કોણ હતા ? અમારા ચાતુર્માસ વખતે ન હતા.
બાળક બોલ્યો, “એ તો મારા દાદી છે. અમારી સાથે રહે છે.” બાળકના જવાબની સાથે જ તુરંત એના પપ્પાએ દીકરાને કહ્યું કે, “બેટા ! આવું ન કહેવાય. બા આપણી સાથે રહે છે એમ નહી આપણે બાની સાથે રહીએ છીએ. એમ બોલાય, હવે ધ્યાન રાખજે.”
પ્રસંગ તો આમ બહુ નાનો છે પરંતુ વર્તમાનના યુવાનોવહુઓએ આને ઊંડાણથી વિચારવાની જરૂર છે. વર્તમાનની ભણેલી-ગણેલી (?) પેઢીને પોતાની જાતનું જ્યારે અભિમાન આવે છે, ત્યારે પોતાના ઉપકારીઓ, વડીલોની સાથે તિરસ્કારવાળા વાણી અને વર્તન ચાલુ થાય છે. વડીલ વકીલ જેવા લાગે છે. સરળતા, નમ્રતા એને કહેવાય કે સારા કામોનું અભિમાન કરવાને બદલે એનું શ્રેય વડીલોને આપવું. જૈન ધર્મમાં વપરાય સુંદર શબ્દ “દેવગુરુ પસાય.” સંસારમાં જયારે સફળતા મળે ત્યારે હવે આટલું બોલતાં શીખવું – “દેવ-ગુરુ-માતા પિતા પસાય.”
(૧૪) સાધર્મિક ભક્તિ અમદાવાદની નજીકના એક ગામમાં એક ખાનદાન પરિવારને કર્મના ઉદયે માથે દેવું વધતું ચાલ્યું. એક બાજુ ૧૨ લાખનું દેવું થઈ ગયું હતું અને બીજી બાજુ જીવનનિર્વાહખાવાપીવા માટે કોઈ રકમ હતી નહિ. દેવું કેમ ચૂકવવું, સમાજમાં
[જૈન આદર્શ પ્રસંગો-૧૪]
Mિ
[ ૨૧]
