________________
ગોર નગર ન
మైన్ ల పైన రాస్త સ્વામિવાત્સલ્યમાં સવારે ૧૧ વાગે આવીને બધાને આવકાર આપે અને લગભગ બધાનું વાપરવાનું પૂર્ણ થયા બાદ લગભગ બે વાગે વાપરવા બેસતા.
(૧૧) સતી સીતાના વંશજો જાગો !!
એક ભાગ્યશાળી વંદન કરવા માટે આવ્યા. આરાધના અંગે પૂછતાં તેમણે પોતાની આરાધનાઓ જણાવી. આગળ જણાવતા બોલ્યા કે આયંબિલખાતામાં ઘણા વર્ષોથી પીરસવાનીસંભાળવાની ભક્તિ કરતો હતો. ક્રમાંથી જતો નથી. કારણ પૂછતા જણાવ્યું કે ગુરુદેવ ! આયંબિલમાં પીરસવા જઈએ અને મારા ભાવ બગડે તેના કરતાં ન જવું વધુ સારું. મારે ઊભા ઊભા લાઈનમાં આગળ વધતા પીરસવાનું હોય. કેટલાક શ્રાવિકા બેનો તેના મર્યાદાસભર વો પહેરતા હોય છે. પરંતુ કેટલાંક દુપટ્ટો અને સાડી બારોબર ગળા સુધી ઢાંકતા નથી. ઊભા ઊભા એમની થાળી સાથે ક્યારેક નજર બેનોના છાતીના અંગો પર પડી જાય છે. ગળેથી ખૂબ ખુલ્લા વોને લીધે અને દુપટ્ટી વિગેરે બરોબર ગળા સુધી ન ઓઢે તેથી આવું ઘણીવાર થવા લાગ્યું. શરૂ શરૂમાં મનને સમજાવતો પરંતુ અમે સંસારીને તો ઇન્દ્રિયો પરનો કાબૂ ઘણીવાર જતો રહે. મનમાં ક્યારેક વિકાર, ખરાબ વિચારો આવવાના શરૂ થયા. છેવટે નક્કી કર્યું કે આ તો આરાધના કરવા જતા મોટી વિરાધના થાય છે. એટલે પછી જવાનું બંધ કરી દીધુ. જાહેરમાં શ્રાવિકાઓને આ અંગે હું કશું કહું તે બરોબર નથી, એના કરતા ન જવું વધુ ઉચિત લાગ્યું.
વાચકોને એટલી પ્રેરણા કે આ શ્રાવક તો ધર્મી તથા પ્રભુના
જૈન આદર્શ પ્રસંગો-૧૪
૧૮
