________________
દીકરાના એક પ્રશ્નથી પરિવર્તન પામેલા પંકજભાઈની નાવ ધર્મમાર્ગે પૂરપાટ દોડી રહી છે. રાત્રે પોતાના ઘરમાં પાણી પણ કોઈને આપતા નથી. સજોડે વર્ષીતપની આરાધના પણ કરી. વર્ષીતપમાં બિયાસણાના દિવસે પણ સૂર્યોદય પછી જ ચૂલો ચાલુ કરવાનો. શાક પણ પછી જ સુધારવાનું. પોરિસીના પચક્કખાણ પહેલા બિયાસણું નહીં કરવાનું. વર્ષીતપ શરૂ કર્યા પછી મહિના પછી પંકજભાઈના મમ્મી પડી ગયા, પગમાં ફ્રેક્ટર આવ્યું છતાં બંનેએ વર્ષીતપ ચાલુ જ રાખ્યો. શ્રાવિકાને ધન્યવાદ કે સાસુને ફ્રેક્ટર, સસરાને પણ શરીરની તકલીફો, દીકરાને ભણાવવાનો-સાચવવાનો ઘરનું કામ,પોસ્ટનું બહારનું કામ બધું જ માથે આવવા છતાં ઉલ્લાસભેર તપ કર્યો.
એક વાર પંકજભાઈના કારખાનાના પાડોશી સુથારને વર્ષીતપનું બિયાસણું કરાવવાનો ભાવ જાગ્યો. પંકજભાઈએ સમજાવ્યા મુજબ સુથારે પણ સૂર્યોદય પછી જ રસોઈ કરી. શાક પણ સૂર્યોદય પછી જ સુધાર્યું. લોટના કાળનું પણ ધ્યાન રાખ્યું. રસોઈ જયણા-પૂર્વક બનાવી હતી. પંકજભાઈ પાઠશાળામાં જયણાદિ જાણકારી મેળવતા તે સુથારને પણ ઓફિસે સમજાવતા સુથારના ઘરમાં આટલી જાગૃતિ આવી હતી. બિયાસણાના અંતે સુથારે ભેટ આપવાની વાત કરતાં પંકજભાઈ કહે કે તમારે આપવું જ હોય તો મને તમારું વ્યસન આપી દો. સુથારે કાયમ માટે તમાકુ લેવાનું બંધ કરી દીધું. પડીકીઓ પણ પંકજભાઈને સોંપી દીધી.
વર્ષીતપના અંતિમ દિવસોમાં તેમના માતુશ્રીના પગ પાકી ગયા, પ્લાસ્ટીક સર્જરી કરાવવી પડી. છતાં મક્કમતાપૂર્વક વર્ષીતપ બંનેએ સજોડે પાર પાડ્યો.
આગળ વધતાં પંકજભાઈએ ૧૬ ઉપવાસ કર્યા જેનું પારણું
ગંગા વહાવો તો પણ વહાલ કરનારી મા ને બેહાલ નહી કરતો.
