________________
વર્ષોમાં પોતાના રૂમાલથી પગ લૂછીને ઉપાશ્રયને મેલો ન થવા દેનાર શ્રાવક પહેલી વાર જોયા.
મારું ઘર, મારી દુકાન કરનારા મારું દેરાસર, મારો ઉપાશ્રય માનતા હોઈએ તો કાયમ ઉપયોગ રાખવો તેઈએ કે દેશસર, ઉપાશ્રયમાં હંમેશા પગ ધોઈને કે લૂછીને જ પ્રવેશ કરવો જોઈએ, જેથી ધર્મસ્થાનકને ચોખ્ખુ રાખવાથી બહુમાનભાવ પેદા ધાય, પુણ્ય બંધાય અને ઉત્તમ સ્થાનને દૂષિત કરવાનું પાપ આપણા માથે ન ચડે. મોઢામાંથી અને નાકમાંથી નીકળતો કચરો ઉપાશ્રયના ગમે તે ભાગોમાં ફેંકનારા જરા ચેતજો હોં !
૪૦, અનીતિ કે તીન અપાય
મુલુંડના રશ્મિભાઈ, રાત્રિ વ્યાખ્યાન સાંભળવા આવ્યા હતા. પ્રવચન બાદ વાત નીકળી કે થોડા વર્ષ પૂર્વે સીમેન્ટની બોરીનો ધંધો કરતા હતા. એકવાર ખોરી લાવનાર ટ્રક ડ્રાઈવરને ફોડ્યો. ટ્રકમાં ડ્રાઈવરની કેબીનની ઉપરના ભાગમાં થાય તેટલી સીમેન્ટની બોરી ભરીને લાવવાની અને તેના હું પૈસા તને આપીશ. ટ્રકવાળાએ લાલચમાં ફેક્ટરીમાંથી વધારાની બોરીઓ ચોરી કરી આપવાની ચાલુ કરી. બસ થોડા મહિનાઓમાં રૂા.૨૫૦૦૦ રશ્મિભાઈ કમાયા. આવો હરામનો માલ પાયમાલ કરે, અનીતિનો પૈસો ક્યારેય કોઈને પચતો નથી એ વાત ફરી ફરીને યાદ કરાવું છું કહેવાય છે કે
અનીતિ કે તીન અપાય, તૂટ જાહે સબ સંબંધ, અચ્છા નહી રહે શરીર, નરક મેં જાના પડે.
અનીતિ કરનારા પર સગા પણ વિશ્વાસ મૂકવા તૈયાર નથી હોતા. અનીતિના પાપો શરીરમાં રોગો પેદા કરે છે એટલે કે પાપ ફૂટી નીકળે છે અને છેલ્લે નરકાદિ દુર્ગીતમાં જવું પડે છે. બસ જુઓ
જૈન આદર્શ પ્રસંગો-૮
૪૨
