________________
અમદાવાદમાં રહેનારા ટિવન્કલબેન લખે છે કે હું ૩૦ વર્ષની યુવતી છું. લગભગ દોઢ વર્ષ પહેલાં મને ખબર પડી કે મારી બન્ને કીડની ફેઈલ છે. દવા અને થોડા સમય પછી ડાયાલીસીસ ચાલુ થયા. મને દાદરા ચઢ-ઉતર કરવામાં તકલીફ પડતી. સળંગ બેસવાનું આવે તો હું માંડ ૩૦ મિનિટ સુધી જ સળંગ બેસી શકતી હતી અને વધારે ચાલવાનું તો અસંભવ હતું. દવા-ગોળી તેમજ તબિયતની અસ્વસ્થતાના કારણે પર્યુષણમાં પણ ચોવિહાર ન થઈ શક્યા.
એક દિવસ મારા પતિએ તેમના મિત્રના ઘરે નવકારકુંભ લાવ્યાની વાત કરી. અમને બન્નેને અમારા ઘરે પણ લાવવાની ઈચ્છા થઈ. આખરે એ શુભ દિવસ આવ્યો. હું મારા ઘરેથી દેરાસર ગાડીમાં ગઈ. પાછા આવતા માથે કુંભ લઈને ચાલવા લાગી. દેરાસરથી ઘર સુધી (લગભગ ૭ થી ૧૦ મિનીટ) ચાલીને જ આવી. ઘરે ગુરૂદેવ પધાર્યા. તેમણે ૫૧ નવકારવાળી ગણવાનું કહ્યું. હું મનમાં ખૂબ જ ઉદાસ થઈ ગઈ. કારણકે સળંગ બેસી ન શકાવાને કારણે મારાથી એ શક્ય ન હતું. પરંતુ જાપ ચાલુ થયા ત્યારથી એક અજબની શક્તિ વર્તાવા લાગી. ૨૪ કલાકમાંથી લગભગ ૨૦ કલાક જેટલું જાગીને બેસીને મેં જાપ કર્યા અને ૫૮ નવકારવાળી પૂર્ણ કરી. લગભગ ૫૦ વખત દાદર ચઢવા ઉતરવાના થયા હતા અને ચોવિહાર પણ થયો. મારી માત્ર ૩ વર્ષની દીકરીએ પણ ચોવિહાર કર્યો. ઘરના સહુ એ દિવસે મને જોઈને આશ્ચર્યચકિત થઈ ગયા હતા અને આ શક્તિ કયાંથી આવી એ જ પ્રશ્ન સૌના મનમાં હતો. પણ મને સમજાઈ ગયું કે આ શક્તિ માત્ર અને માત્ર ધર્મનો ચમત્કાર જ હતો.
૧૪. શ્રદ્ધાએ સર્યો ચમત્કાર દોઢસો વર્ષ પૂર્વે માતર ગામમાં જેશીંગભાઈ કાલીદાસ
[ #ન આદર્શ પ્રસંગો-૮]
રષ્ટિ
[૧૬]
૧૬
