________________
હતો. તેથી ઘણાં વર્ષોથી દેરાસર ઉપાશ્રય વગેરેના વહીવટ, કામકાજ, તીર્થયાત્રાઓ, વ્યાખ્યાનશ્રવણ, સાધુભક્તિ આદિ અનેકવિધ આરાધનાઓ ચાલુ જ છે. વીસેક વર્ષ પહેલાં પ.પૂ. ગુરુદેવે તેમને પ્રેરણા કરી – ‘કાન્તિ ! દીક્ષાનો ઉલ્લાસ હવે થતો નથી તો સાધુઓની ભક્તિ કર. શક્તિ હોય તો રોજ જ્ઞાનમંદિર જવું અને સાધુઓને સંષમ પાલનમાં આવશ્યક ઔષધ વગેરે જાણીને મેળવી આપવા.” આત્મહિતેચ્છુ આ આરાધકે ગુરૂપ્રેરણા ઝીલી લીધી ! વર્ષોથી સાધુસેવા અવિરત ચાલુ જ છે. એમના બીજા પણ ગુણો અને પ્રસંગો ઘણાં છે.
૭. આરાધક પ્રત્યે વાત્સલ્ય વધારો
એ બેંગલોરનો કિશોર હતો. પ.પૂ. શ્રી ગુણાનંદસૂરીશ્વરજી મ.સા. ના પરિચયે ૧૩ વર્ષની લઘુવયે યાવજ્જીવ ટી.વી. ત્યાગનું મોટું પરાક્રમ કર્યું. દીક્ષાની ભાવના થઈ ! પરંતુ દીક્ષા થતાં પહેલાં પૂ. શ્રીનો સ્વર્ગવાસ થયો. દયાનિધિ પ.પૂ. આ.ભ. શ્રીમદ્ વિજય ભુવાનભાનુસૂરીાર મ. સાહેબને આ દિક્ષાર્થીના આત્માની ચિંતા થઈ. બોલાવ્યો. પૂછ્યું : ‘હવે શું કરવું છે ?’ એણે રડતાં કહ્યું ‘ગુરુદેવ ગયા. હવે ઘેર જઈશ.' બાળક હતો. પ્રેમનો ભૂખ્યો હતો. પૂ. શ્રીએ તેના હિત માટે ઉપાય શોધ્યો, ‘હે પુણ્યશાળી ! તું મારી પાસે રહે. માત્ર અભ્યાસ કરવાનો. દીક્ષા ભલે ન લઈશ.’ ધર્મરાગી એ કબૂલ થયો. ભણાવતાં પૂ. શ્રીએ એવું વાત્સલ્ય આપ્યું કે દીક્ષા લીધી ! આજે પણ એ બાળસાપુ સંઘમ સાધતા કહે છે કે ભૂલ થાય. ગુનો કે કરૂં, ત્યારે ગુરુદેવ ધમકાવે, મારે, પણ એમનું હૈયું વાત્સલ્ય નીતરતું ! ૨-૫ મિનિટમાં માતાની જેમ પ્રેમ આપે.
હે શાણા સુશ્રાવકો ! સમજ્યા ? તમારા બાળકો વગેરેને
જૈન આદર્શ પ્રસંગો-૫
૨૦૦