________________
ખુરશી પર બેઠો. ત્યારે પગ-વાજાપેટી હતી. પૂજામાં મ.સા. જમીન પર બેઠા હતા, કમરશીભાઈ સાધુ પ્રત્યે આદરવાળા, આ અવિનય એમને યોગ્ય ન લાગ્યો. ફરી આવું ન થાય માટે વિચારી ઉપાય શોધી કાઢ્યો. ગવૈયાની બેઠક સામે પેટી જેટલો ઊંડો ખાડો ખોદાવ્યો ! પૂજા થાય ત્યારે પેટી ખાડામાં મૂકી પૂજા ભણાવવાની અને ગવૈયાએ જમીન પર બેસીને જ પૂજા ભણાવવાની ! ધર્મમાં કેવા ચુસ્ત ? પૂજ્ય પ્રત્યે અનહદ અહોભાવ !!!
એમનાં માતુશ્રી અંતિમ અવસ્થા વખતે કહે, “મારા દાગીના તારી ધર્મપત્નીને આપજે.’ આ ધર્મપ્રેમી પુત્રે માતાજીને આદરથી કહ્યું, : ધર્મમાં દાન કરી મહાન લાભ તું લઈ લે ! તારી વહુને તો પછી પણ હું ક્યારે કરાવી શકીશ.’ ઘરેણાં લગભગ ૫૦ તોલાના હતા. માતાજી સમજી ગયા. ઘરેણાં સુકૃતોમાં વાપર્યા. ઘણા જૈનો પણ વડિલો મિલકત પોતાને જ આપે એવી ઈચ્છાવાળા હોય છે જયારે આ સાચા ધર્મી સુશ્રાવકે પોતાને સામેથી મળતા દાગીનાનો ત્યાગ કરી માતાજીના આત્માના હિતનો વિચાર કર્યો ! કેવા નિર્લોભી ! પત્નીને દાગીના વિના ચાલે પણ માતાનું અંતિમ સમયે હિત ન થાય એ કેમ નભાવાય ? આવી શ્રેષ્ઠ ભાવના હતી.
૨૯. શાસનરાગી સુશ્રાવક ૨૩ વર્ષ પહેલાં સુશ્રાવક રતિભાઈ જીવણલાલનો શાસનરાગ જોઈ ખૂબ અનુમોદના કરું છું. વઢવાણમાં મારુ ચોમાસું હતું. એક દિવસ સવારે અજવાળું થયા પછી પડિલેહણ કરતો હતો. વઢવાણનો ઉપાશ્રય અંધારિયો છે. અંદર અંધારું હોવાથી અજવાળા માટે પડિલેહણ ઉપાશ્રયના દ્વાર પાસે પગથિયે કરતો હતો. એટલામાં તે વંદન કરવા આવ્યા ! પડિલેહણ કરતો | જૈન આદર્શ પ્રસંગો- કુક્તિ ૪ [૨૦]
