________________
ઉપાશ્રયમાં વંદન કરવા જાય ને બીજા અપરિચિત મહારાજ હોય તો ઘણાં વંદન કર્યા વગર પાછા જાય છે. તેને બદલે તમે બધા નિર્ણય કરો કે ભલે આપણા પરિચિત મહાત્મા ત્યાં ન હોય તો પણ જે સાધુ ત્યાં બિરાજમાન હોય તેમના વંદનનો લાભ આપણે ગુમાવવો નથી.
૨૧. યાત્રામાં સુપાત્રદાન !
બાળ મુનિને વિહારમાં ઉનાળામાં ખુબ તરસ લાગી હતી. લીધેલું પાણી ખલાસ થઇ ગયું હતું. ગુરૂ સમજાવી વિસ્તારમાં આગળ ચલાવતા હતા. પણ થોડી વાર પછી થાકીને તરસ સહન ન થવાથી બેસી ગયાં. પાણી પાણી કરવા લાગ્યા. બધા સાધુ મુંઝાઈ ગયા કે હવે શું કરવું ? ત્યારે એક જીપ પસાર થતી હતી. હાય બતાવ્યો. ઉભી રહી વાત કરી કે પુણ્યશાલી ! આ બાળમુનિની દીક્ષા હમણાં થઇ છે. ખુબ તરસ લાગી છે. નજીક ગામમાંથી ઉકાળેલા પાણીની જરૂર છે. પવાળા કહે “મહારાજથી! અમે જૈન છીએ. અમારી પાસે જ ઉકાળેલું પાણી છે ! લાભ આપો." આ ભાગ્યશાળીને બાળમુનિનો આવો મોટો લાભ મળી ગયો ! આ જાણી વડોદરાના એક બહેને નિર્ણય કર્યો કે યાત્રા પ્રવાસમાં હું કાયમ પાણી સાથે રાખીશ ! અને રસ્તામાં મળે તે સાધુ-સાધ્વી ભગવંતોને વિનંતી કરીશ. અચાનક મને કદાચ લાભ મળી જાય. વિહારમાં ઘણી વાર અમને સાધુઓને માઇલો સુધી માર્ગમાં પગે ચાલતો એક માણસ મળતો નથી. ગઢિયા પણ હવે બસ વગેરેમાં જ જાય છે. રસ્તો ભૂલા પડ્યાં હોય તો પણ વિહારમાં વંદન કરનાર શ્રાવક પાસે રસ્તો સાધુને જાણવા મળે ! સાધ્વીજી આદિને વિહારમાં દુર્જનો વગેરેનો ભય અચાનક આવી ગયો હોય તો આમ પૂછવાથી
જૈન આદર્શ પ્રસંગો-૫
૨૧૩
