________________
આકસ્મિક હુમલાથી તેઓ વ્યથિત થઈ ગયા. રાત્રે ૧૨ વાગ્યે દૈવી સંકેત થયો કે તુ અંતિમ આરાધના કરી સીમંધરસ્વામી પાસે આવી જા.
જેણે જીવનમાં એક પણ ઉપવાસ કર્યો નથી એવા માવજીભાઈએ અનશન (ઉપવાસ) કરવાનો નિર્ણય કર્યો. બીજા દિવસથી ઉપવાસ શરૂ કર્યા. ઘરવાળાઓને એમ કે બે ત્રણ ઉપવાસ કરી થાકશે. પણ જયાં મક્કમતા હોય ત્યાં થાકની વાત
ક્યાં ? ઉપવાસ આગળ વધ્યાં...... દસમા ઉપવાસે બધો જ રોગ મટી ગયો ! સજજડ થઇ ગયેલા હાથ-પગ પૂર્વવત્ ચાલતા થઇ ગયા ! દિવ્ય ચમત્કાર થયો !
થોડા દિવસ બાદ દૈવી સંકેત દ્વારા રાત્રે તેમને સીમંધરસ્વામીનો જાપ મળ્યો, ને ચોવીસે કલાક તે જાપ કરવામાં મસ્ત બની ગયાં. તપ-જપની સાધના આગળ વધતી ગઈ.
બાવીસમા ઉપવાસે મુલુંડમાં પૂ.આ. શ્રી હેમચંદ્રસૂરિ મ. નો પ્રવેશ થયો. ત્યારે સામૈયામાં જ તેમના ઘરે પૂજ્યશ્રીએ પગલાં કર્યા, આશિર્વાદ આપ્યાં. શ્રી સીમંધરસ્વામી પાસે ૮ વર્ષે દીક્ષા લઈ નવમા વર્ષે કેવળી બનવાના તેમના અંતરમાં અરમાન હતા. ૯૨ ઉપવાસમાં કદી માથું કે પગ દુઃખ્યા નથી ! ભૂખ-તરસ લાગી નથી. કોઈ પીડા નહીં. અખંડ દીવાની જ્યોતમાંથી કેસર નીકળતું અનેક જણાએ પ્રત્યક્ષ જોયું છે. રાત્રે ઝગારા મારતા દેવવિમાનને આવતા તેમના સંબંધીઓએ જોયું છે.
પૂ. આ. શ્રી હેમચંદ્રસૂરિ મ., મુનિ ભગવંતો, સાધ્વીજી વગેરેએ ભાવવર્ધક પદો સંભળાવી અદ્દભૂત સમાધિ આપી. ૯૦
જૈન આદર્શ પ્રસંગો-ર) કુષ્ટિક
[ ૮૯ ]
