________________
થયાં. પત્ની શ્વેતાંબર મૂર્તિપૂજક કુટુંબની સુસંસ્કારી અને શ્રદ્ધાળુ હતી. દામ્પત્યજીવન સુખી હતું. વર્ષો વીતતાં ગયાં. પણ શેર માટીની ખોટ હતી. કુટુંબ એક બાળક ઝંખતું હતું. પણ ઇચ્છા ફળતી ન હતી.
શ્વસુર પક્ષ તરફથી શ્રી શંખેશ્વર પાર્શ્વનાથની યાત્રા માટે વારંવાર પ્રેરણા થતી પણ રાજેન્દ્રભાઇને શ્રદ્ધા ન હતી. એ સંમત થતા ન હતા.
અંતે વારંવાર આગ્રહને વશ થઇને રાજેન્દ્રભાઇ સપરિવાર શ્રી શંખેશ્વર તીર્થની યાત્રાએ ગયા. પત્નીએ પતિને પ્રેરણા કરી કે સાચા દિલથી અને સંપૂર્ણ શ્રદ્ધા સાથે પ્રાર્થના કરો. - રાજેન્દ્રભાઇએ પ્રાર્થના કરી. પણ મનમાં ભાવ કંઇક અવિશ્વાસ અને અશ્રદ્ધાનો હતો. તેથી પ્રભુને ઉદ્દેશીને બોલ્યા, “દીકરા માટે આવ્યા છીએ. બહુ દુઃખી છીએ. આપશો ને? પણ જો એ નહી મળે તો...તો - ફરી ક્યારેય નહીં આવું” મનમાં હતું કે બાળક માટે થાય એટલા ઉપાય ડૉક્ટરો પાસે કરાવ્યા છે. હવે ક્યાંથી થવાનું છે? પાર્શ્વનાથ દાદા દ્વારા ઇચ્છિત ફળ નહીં મળે તો શ્વસુર પક્ષ આપોઆપ ચૂપ થઇ જશે.
અને રાજેન્દ્રભાઇના આશ્ચર્ય વચ્ચે માત્ર એક વર્ષમાં એમને ઘરે પારણું બંધાયું! દીકરો જન્મ્યો અને ભગવાન પ્રત્યે દિલમાં દૃઢ શ્રદ્ધા થઇ ગઇ. અવિશ્વાસ અને અશ્રદ્ધા સાથે બોલાયેલા શબ્દો માટે ખૂબ જ દુઃખ થયું. રાજેન્દ્રભાઇ હવે વારંવાર શ્રી શંખેશ્વરજી તીર્થની યાત્રાએ જાય છે. ભાવથી ભક્તિ કરે છે.
આપણે સૌ એ દેવાધિદેવને બરાબર ઓળખીએ, એમનો પ્રભાવ પૂ. ગુરુદેવ પાસેથી જાણીએ અને ભવોભવ એ દેવાધિદેવનાં ચરણોની સેવા મળે તે માટે શ્રદ્ધાપૂર્વક ભાવથી ભક્તિ કરીએ, અરિહંતપદ પ્રાપ્તિની અપેક્ષા સહ...... જૈન આદર્શ પ્રસંગો-૧
૨૯