________________
! મુશ્કેલીથી યાત્રા કરી. યાત્રા પછી યાતના દૂર થઈ અને ધીરે ધીરે ટી.બી. નો રોગ નિર્મૂળ થયો! ૫૦ વર્ષ પહેલાંની આ સત્ય ઘટના છે. ત્યારે ટી.બી. ની દવા પણ ન હતી. છતાં ભાવ ઔષધે આ કામ કર્યું. પછી તો એ યુવાને નક્કી કર્યું, “જેણે આપ્યા પ્રાણ તેના ચરણે પ્રાણ.”
મહાભિનિષ્ક્રમણનો મનોરથ જાગ્યો. ભારે મહેનત કરી. પ.પૂ.આ.શ્રી નીતિસૂરિ મહારાજના સમુદાયના પ.પૂ. મંગળવિજયજી મ.સા. કે જેઓ “ખાખી’ના ઉપનામે પ્રસિદ્ધ છે તેમની પાસે પ્રવ્રજ્યા ગ્રહણ કરી ! ને ગુણજ્ઞવિજયજી નામે સાધુ બન્યા.
અનંતાનંત સિદ્ધોની સાધકભૂમિ તથા અનંતા તીર્થકરોની સમવસરણભૂમિ એવા સિદ્ધાચલે ચમત્કારનો વિક્રમ સજર્યો. તદન રોગમુક્ત સાધુ રાગમુક્ત બનવાની સાધના કરે છે. અનન્ય ગુરુ-સમર્પણ, દેવાધિદેવની અપ્રતિમભક્તિ, કઠોર સંયમની પાલના વગેરેના પ્રતાપે મુનિરાજશ્રી ગુણજ્ઞવિજયજી મ.સા. પ.પૂ.આ.શ્રી અરિહંતસિદ્ધસૂરીશ્વરજી બન્યા. આજે તો તેઓ ગચ્છાધિપતિ પદ પામ્યા છે. પૂજ્યશ્રીએ છટ્ટ કરીને સાત યાત્રાને એક ગણીએ તેવી ૭ યાત્રા ૨૫૫ કરી છે ! તેમના ટૂંક પરિચયમાં આવનારને તેમની અપૂર્વ સાધના શક્તિનો પરિચય મળશે. વચનસિદ્ધ પૂ.શ્રીએ અનેક સંઘોમાં માર્ગદર્શન આપી કલ્યાણકારી કાર્યો કરાવ્યાં છે.
એક વખત પાલીતાણામાં તખતગઢની ધર્મશાળાના મંદિરમાં પ્રતિષ્ઠા પ્રસંગે અનેક ભાવિકો આવેલા. તેમાંથી બેંગલોર અને રાજસ્થાનના બે શ્રાવકોની મોટરકારને અકસ્માત થયો. એક ૧૬ વર્ષના કિશોરનું માથું છુંદાઈ ગયું. આ અમંગળથી સહુ ધ્રુજી ઉઠ્યા. અરે, હવે શું થશે ? તરત જ સહુ | જૈન આદર્શ પ્રસંગો-૧ ૪િ [૨૭]