________________
કરતો આ પ્રસંગ વાંચી આપણે તીર્થકરો અને શાસ્ત્રો પર દેઢ શ્રદ્ધા કરવા જેવી છે. પીલપુઆ નામના ગામમાં દલવીરખાં રહેતાં હતાં. પીપળાનું ઝાડ તેમણે સો રૂપિયામાં ખરીદ્યુ. સ્થિતિ સામાન્ય તેથી ઇસાકખાંના ભાગમાં લીધું. બંનેએ પૈસા કમાવા ઝાડને કાપવાનો નિર્ણય કર્યો. કાપવાના નિર્ધારીત દિવસની આગલી રાતે દલવીરને
સ્વમ આવ્યું : “હું પીપળો છું. મને કાપીશ નહીં. વૃક્ષના મૂળ પાસે સોનું છે. મેળવીને પૈસા કમાજે.' પીપળામાં વાસ કરતાં વ્યંતર દેવે સ્વપ્ર દ્વારા વાત કરેલી. જાગ્યો. શ્રદ્ધા નહીં. છતાં સ્વમ મુજબ ખોદતાં સોનું મળ્યું ! આશ્ચર્ય પામ્યો. બીબીને વાત કરી, છતાં પણ પૈસાના લોભથી વૃક્ષ કાપવા માંડ્યું. લોહી નીકળ્યું. તોપણ કાપવાનું ચાલુ રાખ્યું. દલવીરનો યુવાન સાજો પુત્ર ત્યારે જ ઓચિંતો બીમાર પડ્યો. થોડીવારે પીપળો કપાઈને પડ્યો. તે જ સમયે પુત્ર મર્યો ! દલવીર રડવા માંડ્યો. તેની બીબીએ પતિના લોભથી અમે પુત્ર ગુમાવ્યો તે વાત પડોશીઓને કરી. પોતાના પાપનો તેને ખૂબ પશ્ચાતાપ થયો. જાત અનુભવ પછી મિંયાજીએ એક્ટ વૃક્ષ ન કાપ્યું અને પીપળાની રોજ પૂજા કરવા માંડી. આનો સાર એ છે કે દેવો છે અને આપણે ધર્મ કરીએ તો દેવભવ પણ મળે. તેથી યથાશક્તિ ધર્મ કરવાનો સંકલ્પ કરવો.
૫. જાપથી હૃદયદર્દ મટું પાટણ કનાસાના વાડામાં અશોકભાઇ રહેતા. તેમને અચાનક હૃદયનો દુઃખાવો થયો. ખૂબ ધનવાન હતા. બાય-પાસ સર્જરી અમેરિકામાં કરાવવાનું નક્કી થયું. એ વખતે આજથી પણ દસેક વર્ષ પહેલાં બાય-પાસ જોખમી હતું. એ અરસામાં એક વાર એક મહાત્માએ પૂછયું, “કેમ વ્યાખ્યાનમાં આવતા નથી ?” અશોકભાઇએ ઓચિંતા આવેલા એટેક અને અમેરિકામાં ઓપરેશનની વાત કરી.
[ન આદર્શ પ્રસંગો-૧
ડીઝ [૧૨]