________________
આખા જીવનમાં આરાધેલા ધર્મે જ એને મરતાં સમાધિ સમર્પી દીધી ! આપણે અનંત વાર મર્યા પણ મરતા સમાધિ એકે વાર મળી નહીં હોય. તેથી જ જિનશાસને પણ જયવીયરાય વગેરેમાં સમાધિની પ્રાપ્તિ માટે ખૂબ ભાર આપ્યો છે. તે જૈનો ! તમે પણ સમાધિ મૃત્યુની મહત્તા સમજી જીવન ધર્મમય બનાવો.
ધર્મિષ્ઠાબહેને રસ્તામાં જ ટ્રકમાં જ નવકારના શ્રવણ અને રટણ કરતાં કરતાં સંગતિ સાધી લીધી ! તેમના પતિની પ્રસિદ્ધિથી દૂર રહેવાની ભાવનાથી નામ વગેરે બદલ્યાં છે. હે આત્મહિત ચાહકો ! જો તમને ધર્મમાં ખરેખર શ્રદ્ધા છે તો આ એક જ ધ્યેય રાખો કે સમાધિ મૃત્યુ મળે માટે જીવન ભાવધર્મમય બનાવવું. હે ભવ્યો ! તમે સર્વત્ર સમાધિને સાધો એ એક માત્ર નૂતન વર્ષે અભિનંદન.
૨. શ્રી શંખેશ્વર પાર્શ્વનાથજીએ બચાવ્યા
નાનો ત્રણ વર્ષનો લાડકો દીકરો. માંદો પડ્યો. માબાપની ચિંતા વધી. દવા-સારવાર કરી, પણ માંદગી દિવસે દિવસે વધતી ગઇ અને છેવટે બાળક બેભાન અવસ્થામાં (કોમામાં) ચાલ્યો ગયો.
મધ્યપ્રદેશમાં રહેતા મા-બાપે છેક મુંબઇના મોટા મોટા ડૉક્ટરોને બતાવ્યું. પરિણામ શૂન્ય. દિવસે દિવસે પરિસ્થિતિ બગડતી ગઇ. બેભાન અવસ્થામાં ૨૦ દિવસ પસાર થઇ ગયા. કોઇ ઉપાય સુઝતો ન હતો.
છેવટે શ્રી શંખેશ્વરજી તીર્થમાં જઇ દાદાની સામે બાળકને મૂકી હૃદયપૂર્વક પૂર્ણ શ્રદ્ધાથી પ્રાર્થના કરી, “પ્રભુ! તારે શરણે આવ્યા છીએ. તું દીનદયાળ, કરુણાનિધાન છે. તારી અચિંત્ય કૃપાથી બધુ જ સારું થશે.”
| મનમાં શ્રદ્ધા હતી, શબ્દોમાં આજીજી હતી, વંદનમાં [જૈન આદર્શ પ્રસંગો-૧ 8િ5 [૧૦]
