________________
ગાયની ઉપયોગિતા જોતાં “માતા” પદ અપાયું
માણસ જાતના વિકાસમાં પશુ પંખીઓને ઘ મેટો ફાળો છે. શરૂ શરૂમાં પશુપંખીઓને ભાગ લેવાતા ત્યાં સુધી કે ધર્મની ક્રિયાઓમાં પશુપંખીઓ હામાતા, પણ સંસ્કૃતિના વિકાસની સાથે પ્રાણીઓની ઉપયોગિતા સમજાતાં આ સૌ પ્રાણીઓમાં ગાય એ શ્રેષ્ઠ પ્રાણ જણાયું. અને તેથી આહારમાંથી મુક્તિ આપવા હિંદુ સમાજે સ્વીકાર્યું. એટલું જ નહી પણ તેના ગુણ અને ઉપયોગિતા જેતા તેની આરાધના થવા લાગી અને “માતા” પદ અપાયું.
હિંદુ સમાજમાં આ પ્રાણીને “માતા”ને પદે મૂકવા છતાં આજે પણ ભારતનાં એવાં રાજ્યો છે કે જ્યાં હિંદુઓ પણ ગાયના માંસને આહાર કરે છે. આપણે એમ સમજીએ છીએ કે મુસલમાનો અને ખ્રિસ્તીઓ બાયમાંસને આહાર કરે છે, તેથી આપણું એ સમજ ભૂલભરેલી જણાશે. ભારતની વસ્તીનો મોટો ભાગ માંસાહારી છે. એટલે પ્રશ્ન કેવળ આહારની દ્રષ્ટિએ વિચારવું જોઈએ નહીં, પણ એક આહારની દ્રષ્ટિ, બીજ ઉપાગિતા, ત્રીજુ શૈદકીય દિષ્ટિ અને ચોથું વિજ્ઞાનની દ્રષ્ટિએ ગાયના પ્રશ્નનું વિશ્લેષણ કરવામાં આવે તો એની તોલે બીજુ પશુ આવી શકે તેમ નહીં હોવાથી ભારતમાં ગાય અને તેની ઓલાદને રક્ષણ મળવું જોઈએ.
ગુડમ સૂલ કુરેશી (કલકત્તા મુકામે મળેલા અખિલ ભારત કૃષિ ગોસેવા સંઘ યોજેલ ગોરલા સંમેલનમાં પ્રભુ સ્થાનેથી આપેલ પ્રવચનમાથી)
(૨૭-૨૮ ક. ૧૯૭ન, કે. દ ;
