________________
સાંત્વન આપ્યું ને ઘટતું કરવાની જવાબદારી માથે લીધી.
હું ઈમામ સાહેબ પાસે ગયો અને ઉપરના બનાવની વાત કરી. તેમણે તો લાગલા જ વલ્લભભાઈને વાત કરવાનું જણાવ્યું. હું સરદાર સાહેબ પાસે પહોંચે. કાંઈક ખચકાતાં વાત કરી કે અહીં હિંદુમુસલમાન વચ્ચે અણુબનાવે છે. મેળાના દિવસોમાં હિંદુઓ પાકી પાળે છે. મુસલમાને તે કારણે હેરાનગતિ ભોગવે છે. સરદાર કહે,
પાકી જવી જ જોઈએ.” અમને શૂર ચડયું. મહાજન ભેગું કર્યું. લોક પણ ભેગા થયા. સરદાર સાહેબ સ્થાન પર આવ્યા. તેમણે પોતાની લાગણભરી જુસ્સાદાર વાણમાં સમયની માંગ અને બિરાદરીને ધર્મ એ વિષય પર સુંદર સમજણ આપી. મહાજન પીગળ્યું. પાકી ગઈ. મેળાની મેદનીના હર્ષનો પાર ન રહ્યો. નાળિયેર ફૂટ્યાં. ગોળધાણ વહેચાયા. મેદની અને ગામલોકે એક બન્યા. એકબીજા ને ભેટયા. સાંજની કન્ફરસ અપૂર્વ પ્રસંગ બની રહી. સરદારની આંખ એક ઊગતા જુવાન ઉપર ઠરી, તે આંખ મીંચાતા સુધી અમી વસાવતી રહી.
સરદાર વળતા દિવસે ધંધુકા છોડી અમદાવાદ પહોંચ્યા. તેમણે નરહરિભાઈને મારા વિષે વાત કરી. તે વખતે ગુજરાતની રાષ્ટ્રીય શાળાઓનું કામકાજ નરહરિભાઈને સેંપાયેલું હતું. નરહરિભાઈનો પત્ર આવ્યો કે મારે તરત ખેડા જિલ્લાના મહેમદાવાદ પહોંચી ત્યાંની અંગ્રેજી, ગુજરાતી, ઉર્દૂ શાળાઓ તેમ જ ગુજરાતી, ઉર્દુ કન્યાશાળાઓને
