________________
ચિંતન, સમત્વ પ્રધાન અને અનન્ય ઈશ્વરનિષ્ઠાએ મારા તથા મારા ભાણેજેના પરિવારમાં એવા સંસ્કારની સુવાસ જાળવવામાં અમૂલ્ય ફાળો આપેલ છે. રસિકભાઈની પુત્રીઓ અને બહેને પરિવાર સાથેના મીઠા, મધુર વસલ અને સેવાપરાયણ સંબંધને હું મારી વડીલ મણિબહેનના પ્રભુપરાયણુ પ્રેમાળ હવનના મધુરસ્મરણ તરીકે સદાય યાદ કરું છું.” આ બધા પ્રેમાળ સંબંધમાં હું પ્રભુપ્રેમનું માધુર્ય માણું છું,
ચતુર્થ એપાન (૧૯૭૫) પ્રભુપ્રેમની સાધનામાં ઉત્કૃષ્ટ ઉદાહરણ રાધિકાજી કહેવાય છે. તે રાધિકા એટલે સચ્ચિદાનંદ પરમાત્માની આનદમયી આલાદિની શક્તિ. જ્યારે ભક્ત પ્રભુના સ્વરૂપની શ્રદ્ધામાં તરબોળ રહે, એના જ શરણમાં, એની જ પ્રપત્તિમાં પ્રપન્ન રહે, જ્યારે પ્રભુ અને પ્રભુની કૃતિના પ્રેમમાં ભાવવિભોર મસ્તીની મોજની મહેફિલમાં તે મશગૂલ રહે, ત્યારે સહજ પ્રેમમાંથી પ્રગટતો આનંદ આહલાદ આત્માની શક્તિ ફરિત કરતો હોય છે. એને અંતરને અવાજ કહો, અંતર્યામીની દોરવણી કહે, પ્રભુને પયગામ કહો કે કનૈયાની મોરલીનો નાદ કહે, એ નાદ પર સાધકનું જીવન પરમા. ભાના કાર્ય પ્રત્યે પ્રેરાય છે. એનું વ્યક્તિત્વ માધુર્યથી છલકાઈ જાય છે. જ્ઞાનચંદ્રજીએ પણ જ્યારે સંન્યાસીના સ્વધર્મને સહજ બનાવ્યો અને એમનું અંતઃકરણ પ્રભુમય પ્રેમથી સુવાસિત બન્યું, ત્યારે તેમનામાં વાત્સલ્યભાવનું પ્રાગટય થયું. સર્વ પ્રત્યે સમાન પ્રીતિ અને સાધક પ્રત્યે સહજ વાત્સલ્યથી એમનું વ્યક્તિત્વ ઊમટવા લાગ્યું. એ વખતે ભગવાનને સૌથી વધુ પ્રિય એવું લલિતમાધવમાં (૪-૧) શ્રી કૃષ્ણ ઓધવને કહે છે, “વહાલા મિત્ર ! મને ગોપબાળક ગેવિંદનું સ્વરૂપ આકર્ષે છે. ખરેખર મને વ્રજની ગોપી થવું ગમે છે. આ ગેપબાળકે ગાયો ચારી, વાછરડાનું રક્ષણ કર્યું', ભગવાન શ્રીક
