________________
પ્રથમ પાન પરંપરાગત દાસ્યભકિત
(૧૯૩૯ થી ૧૯૪૧)
શ્રવણ ભક્તિનો મહિમા અનંત જન્મથી જીવ ભવસાગરમાં ભમે છે, પણ ભગવદ્ભક્તિમય બુદ્ધિ પ્રાપ્ત થવી મુશ્કેલ પડે છે. પરંતુ જે ભગવાનના શુદ્ધ ભક્તના સંગનો રંગ લાગી જાય તો ભક્તિમય બુદ્ધિનાં બારણું ખૂલી જાય છે.
તેત્રીસ વર્ષની વયે નાનચંદભાઈને તેના ભાણેજ ડૉ. રસિકભાઈ જેવા શુદ્ધ ભક્તહૃદયને સંગ મળ્યો. એ સસંગે એમને ભગવદ્ ભક્તિ પ્રત્યે વાળ્યા, તેથી જ્ઞાનચંદ્રજી એમને પ્રથમ દીક્ષાગુરુ અને માર્ગદર્શક ગણે છે. બુદ્ધિ ભગવાન પ્રત્યે વળ એટલે ભગવાનના ગુણ. કીર્તનમાં પ્રેમ ઊપજે. શ્રી કૃષ્ણનું મૂર્તિમાન જીવન વ્યક્ત કરતું શ્રીમદ્ ભાગવત ગ્રંથાવતાર છે. એના શ્રવણે ૧૯૩૮માં નાનચંદભાઈના હૃદયમાં જે ભાવો ઉપગ્ન કર્યા એ એમના જ શબ્દોમાં આ પ્રમાણે છે :
કથાકાર ભગવાન શ્રીકૃષ્ણની અલૌકિક લીલા પ્રેમથી સંભળાવે છે. તેની મારા અંતઃકરણ ઉપર ભારે અસર થઈ. ગોપીઓ ઘરનાં કામકાજ છોડીને, બાળબચ્ચાં અને ધરબાર છોડીને પ્રભુનાં દર્શન માટે ઘેલી બની, દેહનું પણ ભાન ભૂલીને દોડી જતી – એવી એવી લીલા સાંભળીને ઈશ્વરના દર્શનની પ્રાપ્તિ માટે મારું મન તલસી રહ્યું. આત્માને ઉદ્ધાર કરવો હોય તો ગેપીએની માફક પિતાના સર્વસ્વ ત્યાગ કરવો પડે એ તવ અને શ્રીમદ્ ભાગવતમાંથી મળ્યું મને થયું કે, હે પ્રભુ ! હું હવે તારા પ્રત્યક્ષ દર્શન માટે તલસું છું.
