________________
ચેતાવતા જ હતા. તકોએ જીવરાજ મહેતાથી માંડીને ચીમન પટેલ વ. ના પ્રધાનમંડળની ઊડવાની વાતો લખી, તે ઠીક કર્યું.
સાયલા જઈ આવ્યાં, તે જાણ્યું. આપણે તે પગપાળા પ્રવાસ, ભિક્ષાચરી, આર્થિક વહીવટમાં ન પડવું, નારીસ્પર્શથી દૂર વગેરે બાબતો કડક રીતે પાળવી ઘટે. કારણ કે તે જ ક્રાન્તિપ્રિય જૈન સાધુ પ્રણાલી જળવાઈ રહે. આ વાત તમારે વહાલાં સાધવીઓને જે અસરકાર રીતે કહેવી જોઈએ તે ત્યારે કહી શક્યાં નથી, એમ તમારા પત્ર પરથી જણાય છે.
“સંતબાલ
ચિચણી,
તા. ૧૫–૫–૭૬ વહાલાં ઉન્નતëદયા કાશીબહેન,
અંબુભાઈને જાતે લખેલે પત્ર વાંચી નિરાંત અનુભવી. ધીરે ધીરે ફૂર્તિ અને શક્તિ વધતાં જાય છે. ખેરાકની રૂચિ જાગે છે. એ બધાં સારાં લક્ષણે છે. મારા ગયા પત્રમાં જે ચિંતા વ્યક્ત કરેલી તે હવે રહેતી નથી. વહાલા સેવક બબલભાઈ મહેતાને આવેલે ભાવભર્યો પત્ર, અને જાતે આવી તબિયતને નજરે જોવાની ભાવના તે તેમના જેવા પાયાના સંત સમા કાર્યકર્તાની ઊંડી સહાનુભૂતિ સૂચવે છે. જે કામ દવા પણ નથી કરી શકતી (પાછળ) તે કામ જળ અને હવા કરે છે, અને જે કામ આબોહવા નથી આપી શકતી, તે કામ સંતહૃદયની દુવા આપી જાય છે. કમળાબહેને આ વખતે જાતે લખ્યું, તેથી અમને (કેન્દ્ર માતાજી સહિત) સૌને ઘણો સંતોષ થયે.
“સંતબાલ
૮૯
