________________
માણસ ગમે તે ક્ષેત્રમાં કામ કરતો હોય, પછી તે નોકરી ધંધો હોય કે જાહેર કાર્ય હોય, પણ જે જીવન જીવવાનું કેઈ ચક્કસ લક્ષ, હેતુ, ધ્યેય સ્પષ્ટ અને નિશ્ચિત કરી લીધું હોય, અને એને અનુરૂપ જીવન જીવવાની પ્રામાણિક ઈચ્છા હોય છે તે કુદરત એને માટે સાનુકૂળ પરિસ્થિતિ નિર્માણ કરી આપતી જ હોય છે. યોગ્ય એવા કોઈ શ્રદ્ધેય પુરુષ, સદ્ગુરુ પણ મળી જ રહે છે.
છેટુભાઈએ ૫૧ વર્ષની પીઢવયે અને કાશીબહેને ૨૦ વર્ષની યુવાનવયે જ પોતાના જીવનને હેતુ સ્પષ્ટ સમજી લીધે. નિશ્ચિત પણ કરી નાખ્યો. કાશીબહેનના અવિવાહિત રહેવાના વિચારને પિતા છોટુભાઈ, માતા સમરતબા, મેટાભાઈ ધીરુભાઈ વગેરે વડીલેએ સંમતિ આપી, પ્રોત્સાહન આપ્યું. પિતા-પુત્રીના જાહેર સેવાકાર્યના લગનને પરિવારનાં નાનાં મોટાં સૌ સભ્યોએ દિલપૂર્વક સાથ સહકાર અને તન, મન ધન - સાધનથી મદદ આપી, તે બીજી તરફ મુનિશ્રી જેવા ગુરુ મળી ગયા.
અને આ ગુરુ એવા કે તે પિતાની જાતને કોઈનાયે ગુરુપદે સ્થાપે નહીં કે કોઈનેય શિષ્ય તરીકે સ્વીકારીને ચેલ કે સાધુ બનાવે નહીં.
અને છતાં જેમણે એમને ગુરુ માન્યા તેના જીવનવિકાસની જવાબદારી માની, એની ચિંતા સેવે, એ દૃષ્ટિએ પત્રો લખે, વાતે કરે, પ્રોત્સાહન આપે, ચેતવે, સાવધ રાખે.
પણ આ બધું કરે “મા”ના વાત્સલ્યભાવથી.
મા બાળકના હિતમાં જરૂર પડશે કડવી દવા તો બાળકને પાય, પણ પોતેય ચરી – પરેજી પાળે છે એમ કશા જ બેજ વિના, દેખાવ વિના, સહજ રીતે આ બધું થયા કરે અને જીવનઘડતર થતું રહે.
