________________
૩૭
ભક્ત અને ભક્તિ
જેને ભક્તિ ખરી જાગી, પેખે સર્વત્ર ત હરિ. પિતામાં સર્વ પ્રાણીમાં, જાણે અદ્વૈતતા ભરી. અંતે તો મુક્તિથી મોટી, છે ભક્તિ ભગવાનની સંન્યાસીને ગૃહસ્થીની, ધારા બે સાધના તણી.
આ બેમાં કોણ છે છે, તે નિશ્ચ કહેવું દોહ્યલું, પિતપેતાની કક્ષાએ, બંનેનું જરૂરીપાયું. ભક્તિમાર્ગ જ ઊંચો એ, બીજાં સૌ સાધન થકી સૌ પાપ-પુણ્યથી મુકિત, પમાશે ફક્ત ભક્તિથી. અને કુસંગથી પાપી ને અધમી અજામિલ ભગવન્નામથી પાછે, થા ધમિડ બ્રાહ્મણ. અમૃત કરનારુ જે, ફકત નામેય થાય જ્યાં સહુદયા દયાભકિત, મેક્ષ દે નવાઈ શી ! ત્યાગી ભેગે ફરી પાછા, ભગવે પરમાર્થથી વિશ્વહિતાર્થ ભકતો તે, ભગવન્મય ભાવથી. તેવા પરમ ભક્તોને, સવાંગી પ્રભુતા વરે: બીજા ત્યાગી પૂરા તોયે, એકાંગી સાધના ધરે. ભકિત તે કારણે જ્ઞાન, કર્મથી ચે મહાન છે તે સદા ભક્તિનો પાચે, સાબૂત રાખવું પડે. ઋષિમુનિ પ્રભુતુલ્ય, પ્રભુથી શ્રેષ્ઠ ભકત છે: તેથી પ્રભુ સ્વયં આવ્યા, સંતો સહિત તહે.
