________________
૩૫
પરીક્ષા કરનારાઓ, પસ્તાયે આખરે પૂરા કિંતુ તવાવું પહેલાં તો પડે છે સંતને સદા. સજજનેનું કરે બૂ, તેનું ફળ મળે કટુ સજજને તે કરે તેને, કટુને બદલે મીઠું. સાચા સંતતણી થાયે, શિષ્યથી અવહેલના તોયે તે જીરવી આપે, મીઠી શિખામણે સદા. પ્રભુશ્રદ્ધા કરી પુષ્ટ સત્સંગ ને ગુરુકૃપા સાધી લઈ કરે ક્ષીણ, ક્રોધાદિ દુશમને બધા. જન્મેલા ક્રોધ–અગ્નિને આત્મ-વિચારવારિક શમા જીવ જે દેહ, ત્રિગુણાતીત થાય તે. અર્પણયુક્ત સંતાનો, સમાગમ જે થશે. સ્વાન્ત શુદ્ધિ સાથેનો તો સ્વયં પ્રભુ લાધશે. મૂઝવે પ્રેમથી સેજે, કાધાનિ અતિ કોપીનો ગણા સંત તેથી જ, પ્રભુથીય મહત્તમે. ત્રિગુણાતીત ને રાગ-દ્વેષ અને થકી પર તેથી સવગસંપૂર્ણ સંત સ્વ–પર–મેર. રિદ્ધિ-સિદ્ધિ અને કીર્તિ, પામ્યા પછી નમ્ર જે. તે તપસ્વી–ત્યાગી તે, વિશ્વમાનવી સ્વયં થશે. તપસ્વી, સંયમી, ત્યાગી. તેમાંય સમિ છે. શુષ્કતામાંય તેથી તે, લેશે ને રસ અપશે. કૃપા તપસ્વી-ત્યાગીની, ઊતરે જીવ ઉપરે; તો અગતિ થકી તેનો વિકવે ઉદ્ધાર સંભવે.
