________________
ભૂદાન સંકલ્પ ખસ ચાતુર્માસનું કોઈ મહત્ત્વનું સંભારણું હોય તો તે ૨૫મી જુલાઈ ૧૯પરનો દિવસ. આ દિવસ ગુજરાતના ભૂમિદાનના ઈતિહાસમાં નોંધપાત્ર બની રહેશે. આ દિવસે ખસ મુકામે મહારાજશ્રીના સાંનિધ્યમાં ગુજરાત ભૂમિદાન સમિતિ મળે છે. જેમાં રવિશંકર મહારાજ, જુગતરામ દવે, બબલભાઈ મહેતા, નારાયણ દેસાઈ વગેરે મુખ્ય હતા. તે દિવસે બૃહદ ગુજરાતની ભૂદાન સંકલ્પ નક્કી થયો-સવાલાખ એકરનો. ૭૫ હજાર ગુજરાતનો, અને ૫૦ હજાર સૌરાષ્ટ્ર તથા કચ્છનો.
ભાલના કાર્યકર્તાઓને પણ નિમંત્ર્યા હતા અને ભાલ નળકાંઠા વિસ્તારનો કોટા પાંચ હજાર એકર નક્કી કરવામાં આવ્યો. ભૂદાન સમિતિ મળી એ જ દિવસે ખસ ગામે ૨૫૦ એકર જમીન ભૂદાનમાં આપીને જાણે વિજયતિલક કર્યું.
ભૂદાનની ગંગા પછી તો ગામે ગામથી વહેવા લાગી. વિનોબા જેવા એક સંતનો સંદેશ આ સંતને મળ્યો. અને જાણે કે તે બેઉને પરસ્પરનો પ્રજા ઉત્થાનનો એક સુંદર કાર્યક્રમ મળી ગયો. ત્યાગનો સમર્પણનો ઉપનિષદના ઋષિનો “તેન ત્યનેન ભૂજિથાઃ આનું આધ્યાત્મિક મહત્ત્વ સમજાવતાં મહારાજશ્રી કહે છે : સમર્પણનું બીજ પણ હૃદયની પવિત્રતા માગે છે. માણસ પાસે પોતાના મનને પારખવાની એક અદ્ભુત શાંકેત છે અને તે છે-સંકલ્પની.
સંકલ્પથી તેનું મનોબળ પ્રગટી ઊઠે છે. જ્યારે સંકલ્પ હૃદયની પવિત્રતાથી ઊઠે છે ત્યારે તેનામાં બળ વધે છે અને એ બળ હૃદયની પવિત્રતાને પણ વધારે છે.”
એવી જ રીતે ધર્મમાં દેખાડો, જાહેરાત, પ્રશંસા વગેરેનાં જે તત્ત્વો પેસી ગયાં છે, તે જેટલે અંશે પેસે તેટલે અંશે તેને દૂષિત કરે છે. ખસમાં એક માજીને અઠ્ઠાઈ કરવાની પ્રબળ ભાવના પણ પૈસા નહોતા. એક દિવસ તેમણે આવીને કહ્યું : “મહારાજ, મને અઠ્ઠાઈ કરવાનું બહુ મન છે, પણ મારી પાસે ખર્ચવા જોગું કંઈ નથી. શું કરું ?' મહારાજશ્રી સમજાવે છે : “અઠ્ઠાઈ એ તપશ્ચર્યા છે, પોતાના દોષો દૂર કરવા માટેનું એ તપ છે એમાં પૈસાની જરૂર ન હોય !”
માજી પારણાં વખતે હરિજનવાસ અને વાઘરીવાસમાં જઈ મીઠાઈ વહેચે છે. ધર્મમાં પડેલી ખોટી રૂઢિઓ ખોટા આચારોને બદલવામાં તેઓ સદા પ્રેરક રહ્યા છે.
બીજી નવેમ્બરે બગડ ગામમાં શુદ્ધિ પ્રયોગનો બીજાંકુર પ્રગટે છે. એક
